7 - Stad Kortrijk

5
Een initiatief als ‘Kortrijk aan Culturen’, dat zijn vaste stek heeft op Sinksen, is daar
een goed voorbeeld van. Ik geloof overigens meer in dit soort geïntegreerde aanpak
in een ruimer geheel, dan goedbedoelde ‘aparte’ projecten, die in hun geïsoleerdheid
enkel preken voor de al bekeerden en tegenstanders juist bevestigen in hun overtuiging.
Vanuit hun specifi eke invalshoek komen de auteurs tot een drievoudige aanbeveling:
“33. Bouw aan culturele identiteit met een draagvlak in alle sociale lagen, bevolkingsgroepen,
taalgemeenschappen en buurten. Zoek daarbij nieuwe vormen van
individuele en collectieve identiteit.
34. Investeer in publieke ruimte als platform voor ontmoeting. Maak diversiteit en
identiteit herkenbaar in de bebouwde ruimte.
35. Documenteer alle vormen van ‘alledaagse cultuur’.Waarborg de autonomie van
kunst. Behoed de kwaliteit van cultuurproducten, cultuur is meer dan wat verkoopbaar
of consumeerbaar is” 13 .
De cultuurvisie die daaraan ten grondslag ligt, maakt een onderscheid tussen de ‘alledaagse
cultuur’ (de cultuur voor dagelijks gebruik) versus de ’gedocumenteerde
cultuur’ (het werk van cultuurproducenten; zowel professionelen als anderen die
blijvende en communiceerbare artefacten achterlaten). “Op het niveau van de gedocumenteerde
cultuur is een proces van institutionalisering en maatschappelijke
inbedding werkzaam. Er wordt voortdurend geselecteerd, naar elkaar verwezen
en geïntegreerd op een hoger (meer abstract) niveau. Praktijken worden instituties
en worden zo ‘culturen’. Uiteindelijk geeft dat proces aanleiding tot een selectieve
traditie, tot een canon dat de kern uitmaakt van de werking van de maatschappelijke
reproductiekanalen (onderwijs, media,…). Het is daarin dat de ‘collectieve identiteit’
wordt uitgedrukt. Naar zulke vermeende eigenheid wordt verwezen wanneer men
spreekt over ‘onze’waarden.
Het probleem van de culturele identiteit komt aldus vooral tot uitdrukking in de specifi
eke wisselwerking tussen (i) de cultuur van het dagelijkse leven, (ii) de culturele
producten en instellingen en (iii) de maatschappelijke en politieke structuren, die het
selectieproces in grote mate sturen” 14 .
In deze invalshoek wordt cultuur dus gezien als een belangrijke factor om om te gaan
met pluriformiteit in een stad. Voor een stad als Kortrijk, waarvan ca 13,8% van allochtone
origine is, ligt hier dus ook een opdracht voor een directie Cultuur.
13 Boudry, L., Cabus, P. , Corijn, E., De Rynck, F., Kesteloot, C., & Loeckx A., 2003, De eeuw van de stad. Witboek. Over stadsrepublieken en rastersteden, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, 2003. p. 134
14 Boudry, L., Cabus, P. , Corijn, E., De Rynck, F., Kesteloot, C., & Loeckx A., 2003, De eeuw van de stad. Witboek. Over stadsrepublieken en rastersteden, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, p. 65
#5 STRATEGISCHE ONDERBOUW
24