7 - Stad Kortrijk

#6 STRATEGISCHE KEUZES
47
6
Cultuurbelevingszone
In de cultuurbelevingszone staan twee infrastructurele clusters centraal. Enerzijds de
Schouwburg, als belangrijkste generalistische aanbieder van podiumactiviteiten van de
zuidelijke helft van West-Vlaanderen. Het huidige CK moet overigens de keuze maken
en gaandeweg de middelen krijgen om voluit in te zetten op deze taak en ambitie. Het
Planlastdecreet zal leiden tot een nieuw decreet Lokaal Cultuurbeleid, waarbij het niet
meer nodig is om je, omwille van Vlaamse subsidies, in bochten te wringen die zowel
voor de gebiedswerking als voor de schouwburg vermoeiend zijn. Beter is om allebei
voor je eigen, zuivere missie te kunnen gaan en volwassen service level agreements met
elkaar af te sluiten inzake expertise-uitwisseling, promotie e.a. Verder moet ‘evenementen’
programmatorisch geïntegreerd worden in het cultuurcentrum, dat niet langer in
eerste instantie als een gebouw (‘de schouwburg’) wordt bekeken maar als een expertisecentrum.
Of er dan in een zaal dan wel in openlucht geprogrammeerd wordt, is enkel
een gradueel verschil, geen fundamenteel; het gaat om dezelfde kennis van aanbod én
publiek.
Anderzijds is er de stationsomgeving waarin de nieuwe bibliotheek een centrale plaats
zal innemen, maar ook tussen de Kreun, Track en het Conservatorium als ‘muziekcluster’
een maximale synergie uitgebouwd wordt. Kortrijk scoorde in de stadsmonitor 2008
het hoogste muziekaanbod van alle centrumsteden, het Festival van Vlaanderen herrijst,
stad en regio brachten populaire groepen voort als Absynthe Minded, Balthazar, Goose
en recent nog SX, Ozark Henry is van Kortrijkse origine, enz… maar vrijwel niemand
maakt de associatie Kortrijk - muziek. Binnen deze cluster moet dat eindelijk gebeuren,
in nauwe samenwerking tussen de diverse al aanwezige spelers en hopelijk nog meerdere
andere, in de mate van hun relevantie.
Overigens moet synergie en samenwerking een soort moral duty worden, ook met sectoren
buiten de culturele schutkring. Waarom zouden de spelers op Buda, waar zowel
kunst als economie elkaar moeten vinden, de expertise of infrastructuur van het wel
zeer nabije Ondernemerscentrum niet kunnen benutten en vice versa? En als de Budafabriek
een plek van innovatie moet worden, waarom dan ook niet innovatie in de zorgsector,
die vlakbij aanwezig is, met spelers als Heilig Hart en OCMW?