Kikker & Co - Provincie West-Vlaanderen

6
Waterplanten: vier groepen
Moerasplanten en oeverplanten
Moerasplanten groeien op de (min of meer) droge oever, maar verdragen het om soms met hun voeten
in het water te staan. Bekende soorten zijn leverkruid, kattenstaart, moerasspirea, watermunt, moeras-vergeet-mij-nietje,
pinksterbloem, dotterbloem, echte koekoeksbloem, … Oeverplanten staan
meestal met hun wortels en een gedeelte van de stengel in het water. Het zijn bijvoorbeeld gele lis,
grote waterweegbree, de verschillende soorten lisdodde, riet, egelskop, … Een scherpe grens tussen
beide valt moeilijk te trekken. Riet en leverkruid bijvoorbeeld groeien soms door elkaar. Ook kan een
variabele waterstand die zonering sterk vervagen.
Drijvende planten
Bij de drijvende planten onderscheiden we soorten die volledig op het wateroppervlak drijven (vb.
kroos, kikkerbeet, krabbenscheer) en soorten waarvan de bladeren drijven maar de wortels in de bodem
zitten (vb. gele plomp, waterlelie, drijvend fonteinkruid, waterranonkel, …). We onderscheiden dus
‘losse drijvers’ en ‘verankerde drijvers’.
Ondergedoken planten
De derde groep waterplanten is afhankelijk van voldoende helder water: de ondergedoken planten, die
onder de waterspiegel leven. Soms zijn ze geworteld in de bodem, soms niet. Alleen om te bloeien
piepen de meeste even boven het water uit: bv. waterpest, hoornblad, vederkruid, …
Groenwieren of algen
Last but not least zijn er de ‘opgeloste’ plantjes: groenwieren of algen. Die zweven, soms massaal, als
kleine ééncellige tot zelfs draadvormige planten rond in het water. Ze zijn de belangrijkste producenten
van zuurstof/stikstof en van voedsel in de waterbiotoop.
Olivier Dochy Lieven Stubbe
Moeras-vergeet-mij-nietjes verkiezen natte oevers. Krabbenscheer en kroos: drijvende planten met losse
wortels.