Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Treesje en Boeng waren ook van de partij. Zij
stonden naast het waterwiel, dat door Goliath en
David in wentelende beweging gebracht werd.
„Daar komt het water!" juichte Boeng. „Daar
is het!"
En ja, daar kwam het water al aan, in een chocoladeldeurige
golf, die tegen de schoepen van het wiel
uiteenspatte, het wiel even deed trillen, maar toen
rustig het werk van de beide Papoea's overnam.
Dezen slaakten luide uitroepen van verwondering.
Waaruit bleek, dat zij tot nu toe gewerkt hadden,
zonder iets van Bull's bedoelingen te begrijpen. En
ook nu nog begrepen ze van dat ronddraaiende wiel
niet meer dan dat het een aardig gezicht was en
dat de man, die het gemaakt had, een ware tovenaar
was. Ze hadden nog geen verband gezien tussen het
draaien van het wiel en het draaien, dat zij altijd zelf
moesten doen aan de zaagmachine, tien meter verder.
Bull had bij het heen en weer springen over de
stenen in de kali zijn voet bezeerd en begon dit nu
eigenlijk pas te voelen. Maar toch zou dat hem niet
belet hebben zijn werk in hetzelfde tempo voort te
zetten, een vliegwiel op de zaagmachine te plaatsen
en een drijfriem tussen het waterwiel en de zaagmachine
te spannen, als Treesje hem niet bijna met
geweld had meegenomen naar huis, om de gelukkige
afloop met koffie en koek te vieren.
70