Untitled - Stichting Papua Erfgoed

profiteren. Want het pad liep zigzag omlaag en lag
vol rotsblokken. Hier en daar was het nauwelijks
te onderkennen. Bull repte zich zoveel hij kon, maar
nog was hij niet beneden, toen de eerste lichtjes
reeds in de huizen werden opgestoken, en hij moest
dus goed oppassen waar hij zijn voeten neerzette. Bij
het doorwaden van de beek moest hij afgaan op het
onzekere licht van de sterren.
Een Papoea, die juist aan 't water scheppen was,
wees hem de weg naar het „grote huis", en hier vond
hij Urver in de voorgalerij met een glas bier voor
zich.
„Ha, meneer de Terry, bent u eindelijk gekomen?
Ik dacht al dat u ziek was, of dat u de afspraak
vergeten had door het vele werk!"
„U hebt niet zo slecht geraden, meneer Urver.
Ik ben werkelijk ziek geweest, maar niet lang. Ik
wilde eerst het hout voor de brug bij mijn huis
klaar hebben en zeker zijn, dat de machine goed
werkt, voordat ik een contract teken."
„En bent u nu zover?"
„Ja, alles is puik in orde. Nu durf ik het aan."
„Prachtig! Maar ga toch zitten. U blijft natuurlijk
hier eten en slapen, want we hebben in Hollandia
nog geen hotel," voegde Urver er schertsend aan toe.
„Ook dat zal nog wel komen," antwoordde Bull.
,,'t Is maar een kwestie van tijd."
De Pionier 7 97