Untitled - Stichting Papua Erfgoed

„Naar het Amstelhotel," klonk de stem van Van
Laer, en zich tot Bull wendend: „Ons souper staat
te wachten en iemand van uw activiteit heeft er
stellig niet op tegen de nacht door te werken?"
„Werken — dat klinkt goed. Geen gezwam, maar
spijkers met koppen. Ik heb veel van u gehoord. U
moet een man zijn, niet alleen met fantastisch veel
geld, maar ook met fantasie en durf. Een buitenkansje
om met zo iemand kennis te maken en te
spreken als man tegen man. Ik heb eens gelezen,
hoe u midden in de woestijn een fabriek uit de
grond gestampt hebt en dat werkelijk niets u te
dol is."
„Dat wil zeggen, als er een kans van slagen in
zit," vulde Van Laer rustig aan, „want ik gooi mijn
geld niet weg, ik heb er te hard voor moeten werken
en daar zit ook geen sport in."
De Lancia schoot als een brommende wesp over
de Amstelbrug, zwaaide rechtsaf en stopte zonder
enige schok voor de hel verlichte ingang van het
hotel. De portier, die de wagen onmiddellijk herkend
had, snelde naar voren en opende met een buiging
het portier. Zonder zich ook maar een ogenblik
in de hal op te houden, stapten beide mannen
direct in de lift en werden onttrokken aan veler
nieuwsgierige blikken.
In de privé-vertrekken van Van Laer stond de
196