Untitled - Stichting Papua Erfgoed

uitgeslepen. De bodem was hier wel dik met zand
en grint bedekt, maar toch stootte hij er met zijn
schop al bij een halve meter op. De waterstraal,
die zich nu omlaagstortte, was niet dikker dan zijn
dijbeen. Na zware regens moest dat er heel anders
uitzien.
Bull bekeek de plaats eens goed. Al dat water
was lastig bij het graven, ja maakte het zelfs onmogelijk.
Hij moest het kunstmatig afvoeren en het
vijvertje droogleggen. Hij deed dit voorlopig door
een kanaal te bouwen, of liever een soort aquaduct,
door middel van stenen, mos, boomschors en zand.
Daarna voerde hij het overtollige water uit de
vijver zoveel doenlijk af, maar toch bleef er nog
voldoende in om hem te noodzaken zich gedeeltelijk
te ontkleden alvorens met het werk te beginnen.
Toen hij voldoende zand en grint had weggewerkt
om met zijn schop de vaste rotsbodem te bereiken,
hield hij op en haalde zijn schotel te voorschijn. Hij
dook onder en verzamelde met zijn handen het
onderste zand in de schotel. Nu zou dan de proef op
de som komen....
Hij had een fabelachtig geluk reeds deze eerste
keer. Nadat hij zijn schotel een tijdlang in een
draaiende beweging had gebracht, waarbij hij telkens
grint en zand over de rand liet wegslippen,
hield hij onderin vijf klompjes over, iets groter dan
De Pionier 10 I45