Untitled - Stichting Papua Erfgoed

elf uur en mijn chef laat u vragen, wat uw verdere
plannen voor de avond zijn."
„Wel, me dunkt. ..." begon Bull, die duidelijk
liet merken, dat hij zulk een vraag op dit uur van de
• nacht nogal overbodig vond, maar mr Smeetinck
liet hem niet uitspreken en vervolgde: „Wat zoudt
u zeggen van een soupertje ergens op een rustige
plaats, waar u ongestoord met hem kunt spreken?
Ik vermoed, dat u hier geen spijt van zult hebben
met het oog op uw plannen."
De doelbewuste toon van deze onopvallend, maar
zeer correct geklede heer maakte dat Bull hem
opnieuw opnam en nu met andere ogen.
,,Is uw opdrachtgever hier onder mijn gehoor
geweest?"
„Ja, en hij is hier nog, maar hij is een te bekende
figuur om zich naar voren te wagen en hij wacht
dus buiten in zijn auto. Dat bewijst wel hoeveel
belang hij in de zaak stelt," voegde hij er op gedempte
toon aan toe, „want hij is niet gewend te
wachten en ik kan u alleen raden...."
,,.... het ijzer te smeden, zolang het heet is!"
vulde Bull lachend aan.
„Precies."
„Dat ben ik ook gewend. Maar ik moet eerst mijn
vrouw opbellen, om te zeggen dat ik opgehouden
ben."
194