Untitled - Stichting Papua Erfgoed

eis. Maar daar was geld voor nodig. En hoe zou
hij zijn boeltje terugvinden na maandenlange afwezigheid?
Toen dacht hij weer aan het goud, dat daarboven,
enkele uren gaans, op hem te wachten lag. Wat hij
tot nu toe gevonden had, was eigenlijk het wassen
niet waard. Hij zocht zijn wasschotel op, van het
model, dat de Australische goudzoekers gebruiken.
Treesje had het ding een tijdlang gebruikt om de
kippen te voeren, toen het er nog maar weinig waren.
Hij maakte het ding schoon en stopte het heimelijk
in zijn rugzak. Hij pakte er nog allerlei andere dingen
bovenop en zei tegen Treesje, dat hij op jacht ging
en misschien wel een paar dagen en nachten weg zou
blijven. Toen vertrok hij.
Treesje begreep niets van deze ongewone tocht.
Er was immers wild genoeg aan de bosrand, meer
dan ze zelf opkonden. Haar bijkeuken hing nog vol
met gezouten en gedroogd zwijnen vlees, zogenaamde
dendeng. En ze hadden duizenden kippen, die
overal vrij rondliepen en volkomen verwilderd
waren. Zó zelfs, dat ze zich niet meer lieten vangen,
maar dat Bull ze moest schieten. Nee, voor vlees
behoefde hij werkelijk niet ver te gaan. Bull had
wel gezegd, dat hij genoeg had van zwijnenvlees
en kippebout en dat hij nu eens een paar kasuarissen
wilde schieten, die zo vet zijn als ganzen en nog veel
141