Untitled - Stichting Papua Erfgoed

wen hier. En het land is zó uitgestrekt en moeilijk
begaanbaar, dat de vogeljagers heus niet overal
konden komen. Als we de kaart van Nieuw-Guinea
nemen en tekenen daar de tochten, die paradijsvogeljagers
ooit gemaakt hebben, in stippellijnen op
uit, dan zal die er, en dan nog alleen langs de kust,
uitzien, alsof er een vlieg over gewandeld had."
„Waarom is die jacht dan verboden?" vroeg
dezelfde stem.
„Onverstand, meneer, en bemoeizucht van ambtenaren,
die al meer Nederlandse volksplantingen
verloren hebben laten gaan. Denk maar eens aan de
Kaap in Zuid-Afrika en aan Nieuw-Amsterdam, dat
nu New York heet, en lees er de geschiedenis van."
Opeens stond er achter in de zaal een bleek, onbeduidend
mannetje op. Bull kon hem niet goed zien,
doordat het mannetje in de schaduw stond. Maar
toen deze z'n mond opende, kreeg Bull een schok.
Die stem zou hij overal herkend hebben.
„De spreker heeft ons een schitterend tafereel
opgehangen van het land van belofte," kraakte hij.
„Maar het toeval wil, dat hij hier niet de enige is,
die dat beloofde land kent. Ik zelf ben jarenlang daar
geweest en kan u verzekeren, dat ik verbaasd was
zoveel goeds te horen over een land, dat in werkelijkheid
een hel is. Ja, een hel," vervolgde hij met stemverheffing,
„bewoond door smerige, zwarte kerels,
188