Untitled - Stichting Papua Erfgoed

voor de gouverneur-generaal door tussenkomst van
het hoofdkwartier. Code C."
„In orde, kaptein, het gaat er meteen uit!"
Met een klein formaat badhanddoek, die Terry
bij wijze van zakdoek bij zich droeg, wiste hij zich
het zweet van gelaat, hals en armen. Daarop trok
hij met een zwaai de stoel onder zich, met de leuning
naar voren, ging er schrijlings op zitten en begon te
lezen. Kapitein Spits sloeg hem aandachtig gade om
de uitwerking van het bericht uit zijn trekken te
lezen, maar was verbaasd en zelfs een beetje geërgerd,
toen daaruit niets te lezen viel. Teleurgesteld
draaide hij zich met een ruk om en trok de deur
tussen de beide bureau's met een slag dicht.
„Rare vent," mompelde hij voor zich heen, „gewoonweg
bezeten."
En hij had gelijk ook.
Terry was een rare vent en hij was bezeten, daarvan
wisten zijn kameraden op Java mee te praten.
Voluit heette hij Willem de Terry en was dus waarschijnlijk
van Franse afkomst. Het woordje de was
in de compagnie al direct verloren geraakt als veel
te omslachtig, en een van de kameraden, die veel wildwestromans
gelezen had, veranderde Willem in
Bill. Bill Terry dus. Maar je moest onze held maar
even in de ogen kijken, om te begrijpen dat Bill
Terry ook weer prompt veranderen zou in Bull-
II