Untitled - Stichting Papua Erfgoed

„De ondervinding zal me wel leren, wat hier het
best gaat. Misschien koffie, of rubber, of katoen.
Ze zeggen, dat de katoen het hier ook heel goed
doet, al is de kwaliteit niet zo best."
„Hebt u er wel aan gedacht, dat uhier verschrikkelijk
ver van de bewoonde wereld zit? Het transport.
... je moet hier al heel waardevolle producten
hebben om het transport lonend te maken."
„We zitten hier heel dicht bij Australië," meende
Bull peinzend.
„Maar er is geen verbinding," gaf Urver er
prompt bovenop.
„Wat niet is, kan komen."
„Hemel nog toe, als u daarop moet wachten!"
Het was duidelijk dat Urver zijn geduld verloor, en
Bull verdacht hem er van dat hij steeds weer zinspeelde
op een gemakkelijker te verkrijgen en waardevoller
product, namelijk het goud. Maar hij ging
daar niet op in.
Middernacht was al gepasseerd en nog steeds
klonken de tamtams, die de dansende en gillende
Papoea's begeleidden. Boeng was met het hoofd op
tafel in slaap gevallen en Trees pakte hem op en
bracht hem naar bed, terwijl zij zelf ook haar slaapkamer
opzocht. Maar de mannen bleven nog napraten.
Urver opperde een plan om proeftuinen aan te
124