Untitled - Stichting Papua Erfgoed

enkele andere verklaring weten te vinden dan
dat...."
„Dan dat ik een schurk ben," vulde Bull grimmig
aan.
Urver glimlachte vergoelijkend. „Zo'n lelijke naam
zou ik u in geen geval willen geven. Naar mijn
idee zou het heel menselijk zijn. In ieder geval,"
voegde hij er snel aan toe, toen hij zag dat Bull de
wenkbrauwen optrok,,,zoals de waard is, vertrouwt
hij z'n gasten."
Bull's gelaat verhelderde, maar bijna onmiddellijk
ontstak hij weer in woede en schreeuwde verontwaardigd:
,,Maar de kaptein dan...."
„Uw kapitein heeft hier niets mee te maken,"
suste Urver. „Het zijn de kantoormensen, en die
kunnen wat u hier doet immers nooit begrijpen."
„O!" Bull was zichtbaar opgelucht. „Hm, zover
begrijp ik het nu. Maar wat ik nog niet begrijp is
dit: waarom vertelt u me dit alles, terwijl u toch
een geheime opdracht hebt. U moet dan toch ook
wel denken, dat ik...."
„Dat u hier gekomen bent onder voorwendsel
van te koloniseren en dat u in werkelijkheid op een
veel gemakkelijker manier rijk wilt worden?"
„Juist!"
„Maar m'n beste kerel," zei Urver, hem de hand
op de knie leggend, „begrijp je dan niet, dat wat
79