Untitled - Stichting Papua Erfgoed

en het gouvernement er zijn voor de mensen en niet
omgekeerd. Ik heb patronen nodig om te kunnen
eten. En het is zeker niet uw taak om me daarbij te
hinderen."
Latering sprong bijna uit z'n vel van kwaadheid.
,,Denkt u dat ik, de hoogste vertegenwoordiger
van het gouvernement in deze streek, me door u
zal laten voorschrijven wat ik wel en niet doen moet ?
U kent me nog niet. Binnenkort zult u wel uit een
ander vaatje tappen!"
Nu was het Buli's beurt om zich nijdig te maken.
Hij sloeg met de vuist op tafel en brulde: ,,Denkt u
er aan dat ik oud-militair ben. Ik weet drommels
goed wat discipline is. Maar als ik in mijn recht sta,
ga ik voor niemand opzij, zelfs niet voor een generaal,
laat staan voor iemand, die zijn salaris krijgt
van mijn geld."
„Van uw geld?" hijgde Latering.
,,Ja, van mijn geld, van de belasting, die ik en
anderen betalen. U hebt daarvoor uw plicht te doen
en te zorgen dat de belastingbetalers behoorlijk
leven kunnen en hun niet nog onnodige moeilijkheden
in de weg te leggen."
Na deze woorden pakte Bull zijn hoed en verliet
het kantoor, waar de schrijvers, die het twistgesprek
door een dunne deur mee aangehoord hadden, zich
diep over hun paperassen bogen.
137