Activiteitenverslag 2011 van het directoraat-generaal Penitentiaire ...

Gedetineerden werken aan herstel via herstelfonds
Het project ‘herstelfonds’ ging al in juni 2010 in de gevangenis van Oudenaarde van start om gedetineerden de kans te bieden
om hun burgerlijke partij(en) deels af te betalen door aan vrijwilligerswerk te doen. In 2011 voltooiden twee gedetineerden hun
opdracht als vrijwilliger en slaagden er zo in om hun slachtoffers te vergoeden. Negentien andere herstelfondsdossiers zijn lopende.
Enkele getuigenissen:
“Ik vond het ongelooflijk dat ik elke dag bij Natuurpunt kon werken. Vijfentwintig uitgaansvergunningen kreeg ik om geld te verdienen voor
mijn slachtoffers. Daarbij was ik ook nog eens elke dag in de buitenlucht waardoor ik moe maar voldaan kon gaan slapen. Ik leerde nieuwe
mensen kennen en bewees dat ik klaar was voor een nieuwe kans.” (Benny, gedetineerde)
“We zijn heel tevreden over het werk dat Ali in de gevangenis voor ons heeft verricht. Gedurende weken heeft hij elke dag gratis in het
werkhuis gewerkt. Op die manier hebben wij als werkgever het gevoel dat deze tewerkstellingsopdracht zowel voor de gedetineerde als voor
zijn slachtoffer iets waardevols heeft betekend.” (Kringloopwinkel, werkgever van gedetineerde Ali)
“Ik ben nog steeds bang als ik alleen thuis ben ’s nachts. Ik heb dit ook kunnen zeggen aan diegene die is komen stelen in mijn huis. Maar het
idee dat de dader wekenlang hard heeft gewerkt om me 1250 euro te kunnen terugbetalen, geeft me toch een goed gevoel.” (Evi, slachtoffer)
Gedetineerden kunnen zowel binnen als buiten de gevangenismuren als vrijwilliger aan de slag. Omdat in de gevangenis van
Oudenaarde langgestraften verblijven, is het echter niet altijd evident om de nodige uitgaansvergunningen te krijgen. Er is dan ook
duidelijk een verschuiving merkbaar van werken buiten naar binnen de gevangenis.
Zoals in elk nieuw project, zijn er bepaalde punten die beter kunnen en waar in de toekomst aan zal worden gewerkt. Zo neemt
de hele procedure veel tijd in beslag en moeten gedetineerden noodgedwongen stoppen met hun vrijwilligerswerk bij een
overplaatsing naar een gevangenis waar het project (nog) niet loopt. Bovendien worden sommige aanvragen geweigerd omdat het
slachtoffer geen nood heeft aan communicatie met de gedetineerde. Herstelbemiddelaar Evelyn legt een van de pijnpunten verder
uit: “De tijdsspanne tussen aanvraag en uitvoering van tewerkstelling is zeer groot. Misschien moeten we kijken of er geen stappen binnen de
procedure kunnen worden ingekort. Ook zouden beslissingen meer moeten genomen worden vanuit het perspectief van de betrokkenen in
plaats vanuit het perspectief van de organisaties die de verschillende stappen moeten nemen.”
139