Activiteitenverslag 2011 van het directoraat-generaal Penitentiaire ...

Fitnesstoestellen op de wandeling
De huidige infrastructuur van de gevangenis van Vorst biedt
weinig ruimte om moderniseringsprojecten te plannen en uit
te voeren. De bescheiden sportzalen op vleugels A en B, waar
iets meer dan honderd gedetineerden verblijven, voldeden
niet langer aan de behoeften van de gevangenisbevolking.
400 à 500 gedetineerden konden dus amper sporten.
Met de steun van de CDRGA plaatste de gevangenis in 2011
drie fitnesstoestellen op de twee grootste wandelingen. Een
bedrijf gespecialiseerd in stadsmeubilair leverde het materiaal.
Hoewel op het eerste zicht eerder bescheiden, betekende dit
initiatief een verbetering van de detentievoorwaarden. Met
deze fitnesstoestellen biedt de gevangenis de gedetineerden
een extra mogelijkheid om aan sport te doen. De
gedetineerden maken er alvast dagelijks gebruik van. In 2012
zullen nog extra fitnesstoestellen worden aangekocht.
Betere medische zorgen voor
gedetineerden
De gevangenis werkte in 2011 samen met de gevangenis
van Sint-Gillis, het Veiligheidskorps en de artsen om de
medische zorgen voor gedetineerden te verbeteren. Dankzij
een systeem van eendaagse overbrengingen kunnen de
gedetineerden sneller naar het genees- en heelkundig
centrum (GHC) van Sint-Gillis voor gespecialiseerde
behandelingen.
De gevangenis van Vorst telt meer dan 3500 opsluitingen per
jaar. Wanneer een gedetineerde in de gevangenis belandt,
moet hij een medisch onderzoek ondergaan. Voor vele
gedetineerden is het vaak al een hele tijd geleden dat zij
nog op consultatie zijn geweest. Bij het onderzoek stellen
de artsen dan soms ziektes vast die een gespecialiseerde
behandeling in het GHC vereisen. De organisatie van de
consultaties in dit medisch centrum is echter niet gemakkelijk.
Het aantal opsluitingen, de begeleiding die noodzakelijk is om
gedetineerden naar het GHC over te brengen en de strikte
uurregeling van de artsen gecombineerd met het hectische
gevangenisleven maakten dat gedetineerden soms heel lang
moesten wachten alvorens zij een behandeling kregen.
Reorganisatie van vleugels A en B
Naar aanleiding van de inwerkingtreding van de artikelen van
de basiswet over de tewerkstelling van de gedetineerden,
moesten de vleugels A en B worden gereorganiseerd. Op deze
vleugels verblijven een honderdtal werkende gedetineerden
in een gemeenschapsregime. Omdat in de cellen geen
stromend water is, eten de gedetineerden in groep buiten
hun cel.
De gedetineerden werken voortaan slechts vijf dagen per
week en maximaal acht uur per dag. Door deze aanpassing
moesten de ploegen van gedetineerden die werkzaam zijn
in de verschillende diensten van de gevangenis worden
uitgebreid. De cellen werden herverdeeld en iedere cel kreeg
een werkpost toegewezen. Dat automatiseert niet alleen de
tewerkstelling van de gedetineerden op de vleugels A en B,
maar vergemakkelijkt ook de organisatie van de bewegingen
en zorgt ervoor dat geen enkele cel leeg blijft. Wegens
overbevolking is het immers noodzakelijk om alle cellen te
benutten. De gevangenis paste ook de uurroosters aan.
Dankzij een goede samenwerking tussen de directie en het
personeel van de vleugels A en B en de leidinggevende voor
gevangenisarbeid verliep alles probleemloos. Gedetineerden
konden nog steeds snel aan de slag en het werk werd beter
verdeeld. Hoewel de gedetineerden niet tevreden waren
met het loonverlies, konden ze dankzij de reorganisatie wel
aangenaam blijven samenleven op de vleugels A en B.
71