stad torhout lokaal sociaal beleidsplan 2008 – 2013 - Vlaanderen.be

7 CONCLUSIES
7.1 Conclusies vanuit de werkgroepen
Afgaande of op de indrukwekkende lijst met strategische en operationele doelstellingen zoals die zijn weergegeven in
hoofdstuk 5, mag er gerust gesteld worden dat de diverse werkgroepen erg productief geweest zijn.
Vanuit het Woonbeleid wordt het begrijpelijke, maar niet in een handomdraai te realiseren, voornemen geformuleerd
om iedere inwoner over een kwaliteitsvolle woning te laten beschikken binnen zijn/haar financiële mogelijkheden.
Informatie en dienstverlening m.b.t. wonen moet op een vlotte manier bereikbaar zijn zonder dat de mensen van hot
naar her moeten lopen. In die zin kan er toekomstgericht gedacht worden aan een éénloketsysteem specifiek voor de
huisvesting. Voor de verdere toekomst wordt er ook gedacht aan het bijhouden van één wachtlijst voor alle sociale
woningen, maar dit is op vandaag nog een heel prematuur idee.
De werkgroep Tewerkstelling stelt een gamma maatregelen voor die er op gericht zijn de toeleiding van de
kansengroepen naar de arbeidsmarkt te bevorderen. Op het vlak van de dienstverlening wordt gedacht aan de uitbouw
van de werkwinkel met de daarbij de basisdienstverlening van de VDAB en specifieke trajectbegeleiding in functie van
de kansengroepen. Ten behoeve van deze groepen is tevens de verdere uitbouw noodzakelijk van opleidings- en
werkervaringsprojecten.
Op het vlak van aanbod van arbeid ziet men vooral mogelijkheden via de lokale diensteneconomie en de verdere
uitbouw van sociale economieprojecten alsook via de sociale inclusie van de kansengroepen door middel van
arbeidszorg.
In een ruimer kader, op het vlak van overleg en participatie, wordt het belang benadrukt van de verdere uitbouw van het
Forum Lokale Werkgelegenheid.
De werkgroep Individuele hulpverlening wil vooral de toegang tot de bestaande diensten rond lichamelijke, geestelijke
gezondheid en psychosociale gezondheid verruimen (drempelverlagend werken) en benadrukt het belang van de
preventie bij de kansengroepen om het behoud van gezondheid (zowel lichamelijk als geestelijk en psychosociaal
welbevinden) te stimuleren en ziekte te voorkomen.
Verder blijkt het nodig te zijn dat de diensten hun onderlinge bekendheid verhogen (ondermeer via een centrale
website), hun producten beter bekend maken doch ook hun bekendheid bij de bevolking bewaken. De werkgroep
benadrukt verder het belang van het doorbreken van het sociaal isolement van kansarmen en alleenstaanden. Om
hieraan tegemoet te komen kan er gedacht worden aan de oprichting van een ontmoetingshuis, een plaats die in eerste
instantie ingericht wordt als ontmoetingsruimte waar mensen uit de kansengroepen terecht kunnen voor tal van zaken,
maar waar er ook ruimte is voor het organiseren van activiteiten, preventie en vorming (dergelijke behoefte werd ook
geformuleerd door de werkgroep Tewerkstelling).
131