Rapport Commissie Brouwer: 'Gewoon doen' - Ngfg

HOOFDSTUK 1 INLEIDING
1.1. Aanleiding
Het afgelopen decennium is het aantal wetten en beleidsvoorstellen ter bevordering van de
veiligheid van personen aanzienlijk toegenomen. De overheid heeft de strijd tegen kleine en
grote criminaliteit geïntensiveerd. De wereldwijde strijd tegen terrorisme fungeert als aanjager
voor wetten waarin het belang van een veilige samenleving voorop staat. Verder vragen ook
burgers en bedrijven steeds sneller en vaker aandacht voor potentieel onveilige situaties. Zij
dringen aan op daadkrachtig handelen door de overheid. Daarnaast hebben de toenemende
complexiteit van informatiestromen en de sociale-netwerksamenleving alsook de snel
groeiende ontwikkeling van nieuwe technologieën een belangrijke invloed op de persoonlijke
levenssfeer. Als er de afgelopen tien jaar op het gebied van informatie in het
veiligheidsdomein iets fundamenteel is veranderd, is het wel de groei van het aantal
databases, het aantal gegevens dat daarin is opgeslagen en de mogelijkheden om die
databestanden te bevragen en te delen met andere instanties.
De bescherming van de persoonlijke levenssfeer is bij deze ontwikkelingen niet altijd van
begin af aan gelijkwaardig meegewogen. Wanneer discussie plaatsvindt worden privacy en
veiligheid in het concrete geval dikwijls lijnrecht tegenover elkaar gezet. Een publieke
discussie over een eigentijdse visie op ‘de balans tussen veiligheid en de persoonlijke
levenssfeer’ is geboden, zo stelt het kabinet in reactie op het advies ‘Data voor Daadkracht’ 1
Alle reden voor een nadere beschouwing.
In het politieke en publieke debat over veiligheid en persoonlijke levenssfeer verschuilt men
zich veelal achter onheldere begrippen en daarachter liggende onnauwkeurige concepten.
Veiligheid en persoonlijke levenssfeer worden vaak als containerbegrippen gebruikt en vanuit
een open formulering zonder nadere inkleuring in het debat ingezet. Het belang van veiligheid
lijkt te worden opgeëist door diegenen die de samenleving en het publieke domein willen
beschermen tegen alle soorten inbreuken zoals terrorisme, criminaliteit, risicogedrag en
misbruik van gegevens. Het belang van de persoonlijke levenssfeer lijkt te worden
voorbehouden aan degenen die zich opwerpen als verdedigers van de waarden van de
rechtsstaat (en zijn afzonderlijke burgers) en de daarbij behorende ruimte voor het individu,
1 TK 2006-2007, 30 800, VI en VII, nr. 65, brief van de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
mede namens de ministers van Justitie en Defensie over het rapport ‘Data voor daadkracht’, 30 augustus 2007.
1