Rapport Commissie Brouwer: 'Gewoon doen' - Ngfg

GEWOON DOEN, beschermen van veiligheid en persoonlijke levenssfeer
PROLOOG
Dit advies gaat over veiligheid en persoonlijke levenssfeer. Veiligheid en persoonlijke
levenssfeer – de termen ‘persoonlijke levenssfeer’, ‘privacy’ en ‘privé-leven’ worden als
synoniemen gebruikt – grijpen steeds vaker op elkaar in en zijn in diverse situaties elkaars
voorwaarde.
Soms staan ze op gespannen voet met elkaar. Dit advies heeft als centrale boodschap dat de
uitdaging van het zoeken naar de balans tussen veiligheid en de bescherming van de
persoonlijke levenssfeer gewoon ter hand genomen moet worden. Dat we vooral niet weg
moet lopen voor deze uitdaging. En, dat we daarbij gewoon, dat wil zeggen: niet krampachtig
moeten doen om beide belangen zoveel als in een concrete situatie mogelijk is, recht te doen.
Het advies presenteert daartoe een richtinggevend kader.
IN DE SCHIJNWERPERS
Een normaal beleidsterrein
Een van de centrale conclusies van dit advies is dat het juridische systeem voor de
zorgvuldige omgang met persoonsgegevens ten behoeve van veiligheid vrijwel geen vertaling
heeft gekregen naar de werkvloer. De organisaties waar ‘professionals’ werken aan de
veiligheid van personen hebben hun ‘professionals’ vaak onvoldoende toegerust om handen
en voeten te kunnen geven aan het juridische systeem van de omgang met persoonsgegevens.
Met ‘professionals’ bedoelt de Commissie alle mensen die werkzaamheden verrichten ten
behoeve van veiligheid. Sommigen bijna voortdurend, zoals politiemedewerkers, sommigen
alleen incidenteel, zoals medewerkers van de GGZ of van scholen die soms
veiligheidsdreigingen constateren. Zorgvuldige omgang met privacyregels is niet
‘ingebakken’ in het dagelijkse werk van de organisaties van deze ‘professionals’. De discussie
over zorgvuldig omgaan met persoonsgegevens blijkt sterk gedomineerd door een bijna
exclusief juridische invalshoek. Vanuit deze diagnose adviseert de Commissie om het terrein
waar veiligheid en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer elkaar raken als een
normaal beleidsterrein op te vatten. Dat wil zeggen, een beleidsterrein waarop afwegingen
vanuit verschillende invalshoeken betekenis hebben en waarop voldoende aandacht is voor
professionele, technologische en economische overwegingen. De centrale vragen zijn dan:
1