pdf - IPV

aan welke voorwaarden onze producten moeten voldoen om in de smaak te vallen. We gebruiken technische
fiches die de criteria detailleren: in salade A of B zitten die ingrediënten, voor de samenstelling
ervan schrijven we die handelingsvolgorde voor, het totale gewicht ligt vast op X gram, waarvan Y gram
van dit ingrediënt, enzovoort. Alles staat zwart op wit op papier zodat er noch voor de begeleider, noch
voor de werknemer-in-opleiding onzekerheid bestaat over wat kan en wat niet kan.’
Werkplekleren biedt ook mogelijkheden wanneer het voltallige personeel of een groot deel daarvan baat heeft bij
opleiding. In dat geval kan een externe opleider een beperkte ploeg scholen, die dan op haar beurt de kennis intern
kan doorgeven.
‘Wij gebruiken werkplekleren
niet alleen om
nieuwkomers op te leiden’,
vertelt Saïd Ras van
Van den Broeke-Lutosa.
‘De huidige veiligheidsen
kwaliteitswetgeving
vraagt bijvoorbeeld om
regelmatige bijscholing
van het ganse personeel.
Voor dat soort opleidingen
achten we het niet
haalbaar dat een extern
opleider zich gedurende
een week of twee in één
van onze lokalen vestigt
om dan, groepje per
groepje, onze werknemers
de nieuwe kennis en kunde bij te brengen. Zoiets heeft een nefaste invloed op onze werkorganisatie en
bijgevolg ook op onze productiviteit. Daarom schakelen we werkplekleren in. Als training and development
manager neem ik het voortouw. Elk jaar bespreek ik met de afdelingsverantwoordelijken het overzicht
van de opleidingen die al hun teamleden moeten krijgen. Per thema detailleer ik de precieze kennis
die ze moeten doorgeven en voorzie ik een handleiding die beschrijft hoe ze dit moeten aanpakken. De
verantwoordelijken krijgen als het ware een draaiboek dat tot in detail vermeldt wat ze moeten zeggen,
laten zien, voordoen, … waar dit moet gebeuren en hoe dit moet verlopen. Dit geeft de verantwoordelijken
houvast en vermijdt discussies achteraf.
‘En dan is het hun beurt’, gaat Saïd Ras verder. ‘Zij moeten er nu voor zorgen dat de vorming doorstroomt
in hun team. Ik verwacht van hen dat ze op een rustig moment de werknemers individueel uit
de groep halen en hen de nieuwe vereisten bijbrengen. Bij een volgende gelegenheid nemen ze dan andere
werknemers apart. Aan het einde van het jaar moet ik er zeker van zijn dat elke werknemer de vorming
heeft gekregen. Daarom vraag ik de afdelingsverantwoordelijke om op het intranet een overzicht
van de opleiding bij te houden. Ze duiden er in aan wie uit hun team al bijscholing kreeg en rond welke
thema’s. Zo behoud ik het overzicht en kan ik ingrijpen wanneer de verantwoordelijken te traag vorderen
met de opleiding van één werknemer of hun ganse team.’
De voornaamste troef van werkplekleren zit in het minimaliseren van het transferprobleem. Het opgeleide personeel
moet de overgang van theorie naar praktijk niet meer maken, gezien de kennisverwerving in de praktijk
gebeurt.
2/Opleiden
in praktijk gebracht
33