Samenleven met verschillen

plaatsen’ (Vrom Raad, 2006), zie ook Blokland-Potters (2006). Wanneerdit niet het geval is, zouden bewoners het gevoel kunnen krijgen dat hunstraat, buurt of stad niet langer van henzelf is. De verhoudingen tussenbewoners komen daardoor onder druk te staan. Het wordt dan lastig, nietlonend of zelfs gevaarlijk om anderen aan te spreken op onfatsoenlijkgedrag of om de openbare ruimte schoon te houden (Uytermark &Duyvendak, 2006) en daarmee om contact met mensen uit anderegroepen te leggen. Als we de mensen in onze buurt niet meer kennen,hebben we meer moeite met weten wie we kunnen vertrouwen en wieniet. De socioloog Sztompka heeft dit probleem omschreven met hetonderscheid in trust, distrust en mistrust (Blokland-Potters 2006: 9). Trust(vertrouwen) en distrust (wantrouwen) spreken voor zich. ‘Mistrust’beschrijft het probleem dat we niet meer weten of we onze buurmanmoeten vertrouwen of wantrouwen. We leven in een onzekere situatiewaarin we bij gebrek aan kennis over de ander niet weten wat voorinschatting we over de ander moeten maken: we weten niet of we onssociaal moeten identificeren of distantiëren van de ander (Adriaanse2006: 18). Veel problemen met interetnische contacten hebben te makenmet mistrust. Vooral veel achterstandswijken kampen met mistrust: deanonieme verhouding van burgers tot elkaar en de complete afwezigheidvan verwachtingen ten aanzien van de ander. Men weet het simpelwegniet en houdt zich bijgevolg voor de zekerheid afzijdig (RMO, 2005b).Wantrouwen tussen bevolkingsgroepen neemt af bij een groterepublieke familiariteit (Blokland-Potters (2006). Publieke familiariteit zittussen bonding en bridging in, tussen het hebben van contacten met deeigen homogene groep (bonding) en de groepsoverstijgende contactenmet mensen die de beschikking hebben over andere netwerken (bridging)(Putnam 2000). Of in de termen van de VROM_Raad (2006): ‘Men kentelkaar niet echt, maar is wel bekend met elkaar’. Engbersen en Engbersen(2008) stellen dat publieke familiariteit níet wil zeggen dat verschillendebevolkingsgroepen heel intensief met elkaar contacten onderhouden, wéldat het belangrijk is dat groepen elkaar niet uit het oog verliezen en zichbewust zijn van elkaars aanwezigheid. Zo wordt voorkomen dat bewonersvan elkaar vervreemden en angstig voor elkaar worden.Verwachting 1. We verwachten op basis van de besproken theorieën eneerder uitgevoerde studies dat een grotere etnische diversiteit in buurtende kans op polarisatie tussen bevolkingsgroepen vergroot.Etnische diversiteit is op zichzelf geen afdoende verklaring voor eentoenemende kans op polarisatie in een buurt. Volgens de contacthypotheseis het immers zo dat naarmate interpersoonlijke contacten44