Samenleven met verschillen

tussen bevolkingsgroepen toenemen de negatieve wederzijdse beeldenjuist zullen verminderen.De conflicthypothese stelt hier tegenover dat het resultaat vanintergroeps-contact afhankelijk is van de omstandigheden waaronder datcontact plaatsvindt. In geval van verschillende opvattingen of leefstijlenkunnen contacten leiden tot wederzijds onbegrip en zelfs tot verderestigmatisering en polarisatie. De constricthypothese, tot slot, stelt datetnische diversiteit in de woonbuurt het onderling vertrouwen tussen (enbinnen) bevolkingsgroepen ondermijnt.De vraag is nu onder welke condities etnische diversiteit in buurtende kans op spanningen tussen bevolkingsgroepen kan vergroten. Hierbijfocussen we op mechanismen van onbegrip, wantrouwen envervreemding tussen bevolkingsgroepen.Botsende leefstijlen en onbegripIn wijken met een grote diversiteit aan bevolkingsgroepen zijn er minderwaarden en normen die vanzelfsprekend gedeeld worden, wat totonduidelijkheid, ontoelaatbaar gedrag, veel ergernis en gevoelens vanonveiligheid kan leiden. Bolt en Torrance (2005) stellen dat samenlevenin de wijk mede afhangt van de mate waarin er gelijkgerichte opvattingenbestaan over de (ongeschreven) regels in de buurt. Wanneer mensen ineen buurt gelijke ideeën hebben over wat er wel en niet ‘hoort’ komt ditvolgens Bolt en Torrance de sociale kwaliteit in die wijk ten goede. Ditomvat de manier waarop bewoners in het dagelijks leven met elkaaromgaan. Ongeschreven regels schrijven de bewoners gewenst gedragvoor (je groet elkaar), maar gaan ook ongewenst gedrag tegen (zoals devuilnis te vroeg buiten zetten). De verwachting is dat gelijkgerichtheidvan levensstijlen in een buurt resulteert in een prettiger omgang met deburen en meer tevredenheid met de bevolkingssamenstelling (Bolt et al,2008). Conflicten naar aanleiding van wat er wel en niet ‘hoort’ in desemi-private of openbare ruimte (botsende normen en waarden) hebbenveel te maken met begrip en sociaal vertrouwen, of beter gezegd: met hetontbreken daarvan (zie bijvoorbeeld Gowricharn 2002; Mercken 2002).Ook Blokland-Potters (1998) wijst op conflicterende ideeën engedragingen van bevolkingsgroepen over het gebruik van zowel de semiprivateals de openbare ruimte, zoals portieken, parken en pleinen. Veelgehoorde problemen zijn conflicten over het schoonhouden van semiprivateen openbare ruimten (schoonhouden van trappenhuizen enportieken, stoepje vegen), het verkeerd aanbieden van huisvuil, hetonderhoud van groen, het tot ‘s avond laat buitenspelen van (allochtone)kinderen. Dergelijke problemen zijn veelal terug te voeren op wederzijdsonbegrip en vooral onwetendheid. Als bevolkingsgroepen hieroverconflicterende opvattingen hebben dan kunnen spanningen ontstaan,45