Inhoud stuurt de beweging (pdf) - STIJN VERHAGEN

gaan maken van rehabilitatie regelin gen, waarvan zij tot dan toe niet haddengehoord. Op het terrein van het wonen is dat het geval als cliënten advieskrijgen over goede huisvesting en aanpassingen van de woning, waarvan zijtot dan toe niet op de hoogte waren. Bij mobiliteit wordt dat gereali seerd alscliënten de bus weer gaan nemen als gevolg van trainingen in het gebruikvan openbaar vervoer. Algemener zullen mensen met beperkingen door dergelijkeactiviteiten zichtbaarder worden in het openbare leven. Dat kan debeeld vorming over de mogelijkheden (in plaats van beperkingen) van dezegroep verbeteren, wat weer zijn eigen positieve dynamiek kan hebben op de(beleids)mogelijkheden voor volwaardige maatschappelijke participatie.Tot slot blijft de gemeente wel eindverantwoordelijk voor alle (kwetsbare)burgers die, ondanks de participatiebudgetten en zelfregiecentra, verstokenblijven van maatschap pelijke ondersteuning. Het is in dit verband van belangte herhalen dat in Nederland maar liefst zestig procent van de mensen met(lichamelijke) beperkingen alleen lager (beroeps)onderwijs heeft genoten.Daarnaast behoren natuurlijk ook veel mensen met verstandelijke en psychiatrischebeperkingen tot de kwetsbare burgers. Gemeenten zijn naar de meningvan de Raad eindverantwoordelijk voor een goed en samenhangend vangnetvoor deze groepen.4.6 Risico’sOok scenario B kent een aantal risico’s. In de eerste plaats is het vormgevenvan ‘inclu derend’ beleid niet eenvoudig omdat de gemeente geen zeggenschapheeft over tal van terreinen, waaronder het regionale openbare vervoer. Zieverder de subparagraaf ‘Context’ in paragraaf 6.3.Ten tweede moeten de mensen met beperkingen zelf een belangrijke stemhouden in de wijze waarop zij de onderlinge dienstverlening willen blijven organiseren,ook al worden deze centra door de gemeenten gesteund. De grootsteuitdaging ligt daarom in het vinden van een goede balans tussen enerzijdsde (inhoudelijke) onafhankelijkheid van de zelfregiecentra met voldoendevrijheid voor de mensen met beperkingen, en anderzijds een voldoende (financiële)politiek-bestuurlijke rugdekking vanuit de gemeente (vgl. Hendriksen Tops 2002).46 / Inhoud stuurt de beweging