TESLA Anlaşılamamış Dahi Margaret CHENEY Türkçesi: Okhan ...

Köpeklerle gırtlak gırtlağa gelmiş, karga sürülerinin hışmına uğramış ve keskin
dişli bir yabandomuzu neredeyse felaketi olmuştu.
Yine de baba ocağı ona doğayla kucak kucağa bir hayat bahsetmişti. Küçük bir
çocuğun hayallerini süsleyen kuzuların, tavukların, güvercinlerin hepsi
bahçelerinde yaşıyordu. Yaban kazlarının bulutlar arasında yitip gitmelerini
büyülenerek izliyordu; günbatımında hepsi "bugünün en düzenli ordularını bile
geride bırakacak bir düzen içerisinde" geri dönüyordu.
Tüm bu görünüşteki güzelliğe karşın çocuğun zihninde, ailenin yaşadığı bir
trajedinin süregelen travmaları olan karabasanlar yer edecekti. Nikola'dan yedi
yaş büyük olan Daniel, on iki yaşında geçirdiği bir kaza sonucunda ölecekti.
Bu beklenmedik trajediye sevilen bir ahbapları tarafından kendilerine hediye
edilen bir Arap atının neden olduğu sanılıyor. Aslında çok iyi eğitilmiş,
neredeyse insan zekasına sahip güzel bir attı bu. Hatta bir keresinde ailenin
reisini dağlarda ölümden kurtarmıştı. Ancak Tesla'nın otobiyografisine göre
Daniel bu atın sebep olduğu yaralar nedeniyle ölmüştü. Kazanın ayrıntılarına
dair elimizde olan bilgilerin tümü de ne yazık ki bundan ibaret.
Anlattığına bakılırsa ölen ağabeyinin hatırası yanında Nikola'nın tüm yaptıkları
sönük kalıyordu. Başarıları anne babasının kayıplarını daha derinden
hissetmelerine yol açıyordu. "Bu nedenle kendime karşı güvensiz olan bir
çocuk olarak büyüdüm. Ama aptal bir çocuk değildim kesinlikle..."
Psikolojik açıdan işi daha da karmaşıklaştıran ikinci bir iddiaya göre Daniel
evin kilerine düşmüş ve bu nedenle ölmüştü. Kendisinden geçmiş bir halde
yatarken yarı bilinçsiz bir şekilde Nikola'yı kendisini merdivenlerden aşağı
itmekle suçlamıştı. Elimizde iki iddiayı da doğrulayacak yeterlilikte veri yok.
Tesla hayatının çok daha sonraki dönemlerinde bile ağabeyinin ölümünün
neden olduğu kabuslar ve halisünasyonlar görecekti. Yaşadığı deneyimin
ayrıntıları hiçbir zaman tam olarak aydınlığa kavuşmadı ama denilebilir ki beş
yaşındaki bir çocuğun yaşadığı bu suçluluk duygusu kaldırabileceğinden daha
ağır gelmişti. Bu olay zihninin derinliklerinde tekrar tekrar değişik şekillerde
canlanmaktaydı.
Sadece şu kadarını varsayabiliriz ki ağabeyi Daniel'ın ölümü Nikola'da daha
sonraları ortaya çıkan fobilerin ve takıntıların gelişiminde etkili olmuştur.
Kesinlikle söyleyebileceğimiz tek şey ise egzantrik yönünün çok erken yaşlarda
kendini belli etmeye başladığıdır.
Örneğin, kristal ya da pırlanta gibi mücevherlerin ışıltılarından mest olmasına
karşın kadınların taktığı küpelerden, özellikle de incilerden aşırı derecede nefret
ediyordu. Evin herhangi bir yerinde en ufak kafur kokusu alsa şiddetli bir
rahatsızlık yaşıyordu. Araştırma yaparken su dolu bir lavaboya bir sayfa kağıt
düşse ağzında dayanılmaz bir tat oluşuyordu. Yürürken adımlarını sayıyordu,
çorba kasesinin, kahve fincanının, yemeklerin kübik parçacıklarını
hesaplıyordu. Bunu başaramadığı zaman iştahı kaçıveriyordu -böylece tek
başına yeme şansını da yitiriyordu. Fiziksel ilişkileri açısından en ciddisi de