TESLA Anlaşılamamış Dahi Margaret CHENEY Türkçesi: Okhan ...

yapıyorsun Allah aşkına? Biz bu akşam, mesela saat 9'da ya da akşam yemeği
için saat yedide bir Allah'ın kulu gelip, bizi neşelendirme lütfunda bulunur mu
acaba diye düşünmekteyiz. Ateşin karşısında oturup duruyoruz, gerçi çok
rahatız ama iki bizim için çok küçük bir sayı. Kafa dengi olması için sayının
mutlaka üçe çıkması gerekiyor, hele hele 'yurdumda' kar yağıyorken. O harika
makine hazır durumda mı ve sen de yarın o fotoğrafçıların, flaşların, Juno'nun
ve tüm o diğer tanrı ve tanrıçaların curcunası için hazır mısın bakalım? Gel de
anlat bize biraz. Seni 7'de ya da 9'da bekliyoruz." Ama ne yazık ki makine hazır
durumda değildi ve Johnsonlar, en az Katharine kadar Robert da, hayal
kırıklığına uğrayacaklardı.
Daha sonraları, 1894 baharında ise, Tesla'nın deneyleri Johnsonlar'ı, Joseph
Jefferson'u, Marion Crawford'u ve Twa-in'i laboratuvarına davet edip,
"bedenlerinin içinden yüksek-voltaj kıvılcımları geçirecek" ve gazlı tüp
lambaları ile çekilecek ilk fotoğraflara poz verdirecek denli ilerlemişti.
Bütün hayatını bilime adamış olmasına karşın, Johnson'un Century dergisine
ünlü Sırp şair Zmaj Jovanoviç üzerine bir makale yazabilecek vakit de
bulabilmişti. Ertesi bahar da, yine aynı derginin sayfalarında, kendisinin gözde
kahramanı Luka Fili-pov hakkında yazdığı bir makalesi yayımlanacaktı.
Aynı yıl daha ileri bir tarihte (30 Eylül 1894), New York 77-mes'dan John
Foord'a kendi elektrik teorisini açıklayan ve bununla birlikte elektrik
lambalarında enerjinin yüzde doksanının boşa harcandığı, gelecekte ne telli, ne
de telsiz enerji nakline gerek kalacağı fikrini savunan bir makale verdi. "Bu
odanın ortasında bir makine yapabilecek kadar" diyordu, "ve bu makinenin
başka bir şeyle değil, çevremizde hareket halindeki enerji ile çalıştığını
görebilecek kadar uzun yaşamak istiyorum."
Hayatının bu en verimli döneminin aynı zamanda en mutlu dönemi olduğunu
tahmin edebilmek için müneccim olmaya gerek yok. Yaklaşan felaketin izleri
henüz hayatını alt üst edemiyordu.
Hala aynı tabelada, aynı duyurunun yazılı olduğu eski püskü Gerlach otelinde
kalıyordu; antetli bir kağıda, alacalı bulacalı hitap şekliyle Katharine'in yemek
davetini en sonunda kabul ettiğini, şöyle yazmıştı:
"Delmonicolar'daki yemek dahi benim için fazla hızlı bir hayat tarzını ifade
ediyor ve öyle sanıyorum ki, basit alışkanlıklarımdan vazgeçmek durumunda
kalırsam şiddetli bir azap içinde kalacağım. Bunun tek çıkar yolunun davetleri
geri çevirmek olduğunun farkındaydım ama öyle sanıyorum ki, -East
Hampton'a yapmayı planladığınız kamp gezisine de katılamayacağımı göz
önüne alırsak- pek yakında, sizlerin yarenliğinden aldığım büyük zevk benim
için bir hayal dahi olamayacaktır. İşte bu nedenledir ki, her türlü muhtemel
tehlikeye göğüs gererek ve bunun bilincinde olarak, bu akşamki yemek
davetinizi kabul etmek yönünde karşı konulamaz bir arzu duyduğumu sizlere
bildirmek isterdim. Her türlü neşenin ve bunları takip edebilecek her nevi
hüznün farkında olarak, her zaman..."