TESLA Anlaşılamamış Dahi Margaret CHENEY Türkçesi: Okhan ...

"Hayatının sonlarına doğru" diye devam ediyordu Dr. Eisen-bud, "alacağı tek
besin ılık süt olacaktı. En sonunda da güvercinin gözlerinden kör edici bir ışık
yayılacaktı. Memeden gelen sütü temsil eden bir simge..." Tesla'nın hayatı
boyunca süren telafi etme çabası, simgesi çökmüştü. Hayatından önemli bir
parça sökülüp alınmıştı, işinin bittiğini biliyordu.
Davranışçı teorisyenler bu tip FreudçuMungçu açıklamalara karşı çıkacak,
Tesla'nın saplantılı nevrozunun temelinde çocukluğunda yaşadığı travmaların
olduğunu savunacaklardı.
Ancak konuyla ilgili yeterli verilerin olmayışı spekülasyondan ileri gitmemizi
engelliyor.
23. GEÇİŞLER
Katharine Johnson hasta düşmüştü. Tesla özel bir diyet tavsiye ederek
endişesini göstermişti. Ama Katharine'in içine düştüğü daha derin bir durum,
kendisi için değerli olan her şeyin hayatının ortasında ellerinin arasından kayıp
gittiği hissi, iyileşme iradesini de yok ediyordu. Perdeleri çekilmiş odasında
hasta yatarken gözlerinin önünde eski zamanlar, evlerinin partilerle, şölenlerle
şenlendiği, kapılarının önünden gösterişli kalabalıkların, faytonların,
otomobillerin eksik olmadığı, Tesla ile Wal-dorf-Astoria otelinde ziyafetler
düzenledikleri ve çalışmaları için uygun bir para babası bulmaya çalıştıkları o
dönemler gözlerinin önünde yeniden canlanıyordu. Laboratuvarındaki tüm o
gösteriler, heyecanlı geziler gittikçe silikleşen benliği ile birlikte çözülüp yok
olmuştu sanki. Yaşadığı hayat kendisine ait değildi ve kimin hayatını
yaşamakta olduğunu da bilmiyordu. Hayatı, yalnızca başkalarının hayatlarının,
eylemlerinin ve zaferlerinin bir yansıması olarak kalmıştı. Şimdi kendi kendine
yaban-cılaştığını hissediyor, öfke ve umut arasında ikiye bölünüyordu.
Aldatılmış, kandırılmış olduğunu hissediyor, kendini ölesiye yalnız ve zayıf
görüyordu.
O böyle eriyip giderken, Tesla da kendisini garip kehanetlerinden birinin
yazılmasına kaptırmıştı: Kadınların geleceği... Bu, sürekli kendi ekseninde
dönüp duran ve kafasını allak bullak eden bir konuydu ama düşünmekten de
alıkoyamıyordu kendisini. Katharine hastalanmadan bir yıl önce Detroit Özgür
Basın gazetesine kadınların "sorunları" üzerine bir demeç vermişti. Herhangi
bir erkeğin tatlı dilli üslubu içinde ve kederli bir şekilde kadınların nasıl da
erkeklerin onlar için inşa ettiği kaidede kıstırılıp kaldığından dem vuruyordu.
Kadınlara bütün hayatı boyunca uzaktan uzağa özel bir saygı ile taptığını
anlatıyordu. Ancak şimdi kendi zekalarını erkeklerinkine denk koşmaya
çalışarak, Tanrı'nın doğal atamalarına karşı gelmekten de öte, "medeniyeti
tehlikeye atmıyorlar mıydı?" Bu soruya karşılık "Kimin medeniyetini?" sorusu
1920'lere kadar sorulmayacaktı.
Şimdi Katharine'in hastalığı nedeniyle zihni tekrar bu konu etrafında dönüp
durmaya başlamıştı. En sonunda Colliers'e bir yazı gönderecekti. Makalenin
başlığı tehditkar bir şekilde "Kadınlar Patron Olduğunda" diye atılmıştı. Yazıda
kadınların entelektüel açıdan daha üstün olduğu bir cinsel düzen anlatılıyordu.