TESLA Anlaşılamamış Dahi Margaret CHENEY Türkçesi: Okhan ...

sırada hissettiklerini gölgede bırakabilecek boyutlarda bir esrimenin daha
olabileceğine inanmıyorum insanın yüreğinde... Böylesi bir duygu insana,
yemeyi, içmeyi, uyumayı, dostları, aşkı her şeyi ama her şeyi unutturur."
Bu şekilde muhabiri, adeta planlı bir şekilde, bir sonraki soruya çekmişti: Peki,
"sanatçı yaradılışına sahip insanlar için" evliliğin uygun olduğuna inanıyor
muydu?
Tesla etraflıca düşündü.
"Bir ressam için, evet; bir müzisyen için, evet; bir yazar için, evet; ama bir
mucit için, hayır. Çünkü bu ilk üçünün ancak bir kadının verebileceği ilhama
ihtiyaçları var, aşkları onları daha büyük eserlere yöneltmeli; ama bir mucidin
vahşi, arzulu nitelikteki doğası çok yoğundur ve aşkını bir kadına yönelttiği
takdirde bilime verebileceği hiçbir şeyi kalmaz. Sanmıyorum ki, anabileceğimiz
çok sayıda evli barklı mucit olsun."
Bunun iki kere evlenmiş olan Edison'a bir gönderme olup olmadığı konusunda
ise yorum yapmaktan kaçınıyordu.
Biraz duraksadıktan sonra da bekarlığı konusunda neler hissettiğini açıklamak
için, sonradan muhabirin çok dokunaklı diye niteleyeceği şu sözleri sarf
edecekti: "Bir yandan da üzücü bir durum bu çünkü zaman zaman kendimizi
çok yalnız hissederiz."
11. MARS'A DOĞRU
Katharine'den gelen mektuplar hem karmaşık duygularını, hem de Tesla'ya
duyduğu bitmeyen ilgiyi ele veriyordu. Bugün içerdikleri mesajları tam olarak
anlamak güç. Coşkulu bir üslupla kaleme alınmış bu yazılar bazen tam bir aşk
mektubuna dönüşmek üzereyken yarıda kesiliyor. Ancak Tesla'nın onu
cesaretlendirecek bir davranışta bulunmadığını tahmin etmek pek de zor değil.
3 Nisan 1896 tarihinde, Tesla'yı evlerine davet edecek ve bir gün önce
karşılaştıklarında gözüne pek de sağlıklı görünmemiş olmasına rağmen yine de
kendisini eğlendirebileceğine inandığını "ve çocukluk günlerine dönmek"
istediğini anlatan bir not gönderecekti. Paskalya yortusunun gelip çattığını
söylüyordu. "Hep büyük değişiklikler gerçekleşeceği zaman bunu bilip
bilemediğini merak ederdim" diyordu. "Baharın yaklaştığını biliyor musun?
Eskiden bu bana neşe verirdi, şimdi ise hüzünlendiriyor. Kaçmaktan yorgun
düştüğüm pek çok şeyi ifade ediyor bu bana... kopmalar, ayrılıklar. Ben de
senin gibi hep aynı doğrultuda gidebilmeyi, hep söylediğin gibi, ara vermeden
kendi hayatımı yaşayabilmeyi isterdim. Bu yaşadığım hayat kime ait bilmiyorum
ama benim hayatım olmadığından eminim. Görüyorsun ya, yarın akşam
gelmelisin."
Johnsonlar o yazı Maine'de geçirmişlerdi ama Tesla'dan ayrı kalmak
Katharine'in kederini perçinlemiş, onun sağlığı için duyduğu endişeyi artırmıştı.