TESLA Anlaşılamamış Dahi Margaret CHENEY Türkçesi: Okhan ...

Günlüğünde (Bir Kralın Mirası) Kral II. Peter bu ziyareti şöyle anlatacaktı:
"Dünyaca ünlü Yugoslav-Amerikan bilim insanı Dr. Nikola Tesla'yı New Yorker
otelindeki odasında ziyaret ettim. Kendisini selamladıktan sonra yaşlı mucit
şunları söyledi: 'Bu benim için en büyük onurdur. Gençliğiniz beni de mutlu
kılıyor ve büyük bir hükümdar olacağınıza inanıyorum. Özgür Yugoslavya'ya
geri döneceğinizi görene dek yaşayabileceğime inanıyorum. Babanızın son
arzusunu biliyorsunuz: 'Yugoslavya'yı Savun." Bir Sırp ve bir Yugoslavyalı
olmaktan gurur duyuyorum. Halkımız asla yok olmayacaktır. Tüm Yugoslavların,
Sırpların, Hırvatların ve Slovenlerin birliğini muhafaza ediniz."
Kral bu sözlerin kendisini derinden etkilediğini ve kendisinin de, Tesla'nın da
gözyaşlarına boğulduğunu ekliyordu. Kral daha sonra bir diğer yurttaşı, Pupin
ile buluşmak üzere Columbia Üniversitesi'ni ziyaret edecekti.
Savaştan sonra Mihailoviç "Halk Mahkemesi" tarafından düşmanla işbirliği
yapmaktan suçlu bulunacak ve idam edilecekti. Yugoslavya Cumhuriyeti'nin
kurulduğu tüm dünyaya duyurulmuş ve başa geçirilen Komünist Parti önderi
Tito ömür boyu başkan ilan edilmişti.
II. Dünya Savaşı sonunda iki milyon Yugoslav vatandaşının hayatını kaybettiği
ve trajik bir şekilde binlercesinin de bizzat yurttaşları tarafından öldürüldüğü
açıklanacaktı.
Komünist sistemi bütünüyle benimseyen Kosanoviç bakan olarak hükümette
görev aldı ve daha sonra da Washington büyükelçiliğine atandı.
Yugoslavya en sonunda özgürlüğüne kavuşmuştu ama Tesla bunu görebilecek
kadar yaşayamamıştı. Savaş sonrası Amerikan toplumunun belleksizliği,
gittikçe silikleşen bilimsel saygınlığı ve ortaya çıkan Soğuk Savaş sendromu
nedeniyle Tesla'nın çalışmaları demir perdenin ardında kalacak ve unutulup
gidecekti. 1948 yılında Yugoslavya, Sovyet Rusya'nın "Sınırlı Hükümranlık"
doktrininden bağımsızlığını ilan edecek ve bir demir perde ülkesi olmaktan
çıkacaktı. Amerika savaş sırasında Slavlara insani yardımda bulunmuştu ama
askeri yardım konusunda Churchill kadar çevik davranamamıştı. Savaş sonrası
yıllarda da Tesla'nın takipçilerinin Belgrat'taki bilimsel belgelere ulaşması bir
hayli zorlaşacaktı.
Mucit 1942 kışında iyiden iyiye güçten düşmüştü. Mikroplara karşı titizliği o
derece saplantılı bir hal almıştı ki en yakın arkadaşlarından bile kendisinden bir
hayli uzakta durmalarını istiyordu. (Güvercinlerdeki mikroplar ise kendisini hiç
mi hiç rahatsız etmiyordu.) Kalbi tekliyordu ve ardı ardına nükseden hastalıklar
elini ayağını bağlıyordu. Artık sevgili güvercinlerini beslemeye de
yetişemiyordu. Bu konuda Charles Hausler adında, yarışçı güvercinler
besleyen bir gence güveniyordu.
Hausler 1928'den beri Tesla için çalışıyordu. Görevi halk kütüphanesinin
bahçesine buğdayla gitmek, güvercinleri beslemek ve yaralı olanlarını mucide
getirmekti. Odasındaki usta marangoz elinden çıkma kafesleri hatırlıyordu, ne
de olsa "Mr. Tesla her işin tam anlamıyla kotarılmış olmasını arzu ederdi."
Güvercinlerin duş alabileceği perdeli bir küvet de ihmal edilmemişti.