TESLA Anlaşılamamış Dahi Margaret CHENEY Türkçesi: Okhan ...

Kırk yaşlarında, Colorado'da bir şimşek deneyi üzerinde çalışırken neredeyse
bin kilometre ötedeki gök gürlemelerini duyduğunu iddia etmişti, asistanları ise
ancak üç yüz kilometre uzaklıktakileri duyabiliyorlardı.
Ama hastalığı sırasında hissettikleri Tesla'nın bile standartlarının üzerindeydi.
Birkaç oda uzaklıktaki bir saatin tik tak seslerini bile duyabiliyordu. Odasında
dolanan bir sineğin vızıltısı kulak zarlarını patlatacak gibi oluyordu. Birkaç
kilometre öteden geçen bir at arabası neredeyse bütün vücudunu titretiyordu.
Elli kilometre öteden geçen bir trenin düdüğü oturduğu sandalyeyi öylesine
titretiyordu ki duyduğu acı dayanılmaz oluyordu. Ayaklarının altındaki zemin
sürekli oynuyordu. Dinlenebilmek için yatağının altına kauçuk minderler
koyuyordu.
"Yakından ve uzaklardan gelen kükreyen sesler beni korkuya sürüklüyordu ve
bunların ne olduğunu bir türlü ayırt edemiyordum. Güneş ışınlarının önü
periyodik olarak kesildiğinde bu beynim üzerinde öylesine büyük bir güç alanı
yaratıyordu ki kendimden geçiyordum. Bir köprü ya da bunun gibi bir yapının
altından geçebilmek için tüm irademi zorlamam gerekiyordu çünkü kafatasım
üzerinde dayanılmaz bir basınç hissediyordum. Karanlıkta bir yarasa kadar
duyarlı olabiliyordum, metrelerce uzaklıktaki bir nesnenin varlığını alnımda
hissettiğim bir ürperti sayesinde fark edebiliyordum."
Bu dönemde nabız atışları normalin altından dakikada iki yüz altmışa kadar
aniden inip çıkabiliyordu. Kendi bedenindeki seğirmeler ve titremeler bile
neredeyse başlı başına dayanılmaz bir ıstırap kaynağı haline gelmişti.
Doğal olarak Budapeşte'deki tıp uzmanları bu durum karşısında hayrete
düşmüşlerdi. Adını yeni yeni duyurmaya başlamış bir doktor hem Tesla'ya
yüksek dozda potasyum salık veriyor hem de hastalığının tedavisinin mümkün
olmadığını söylüyordu.
Tesla o zamanlar için şöyle söylüyor: "O zamanlarda fizyoloji ve psikoloji
uzmanlarının incelemelerine tabi olamadığım için ölene dek kişisel bir
pişmanlık duyacağım. Hayata umarsızca sarılmıştım ama iyileşebileceğimi hiç
ümit etmiyordum."
Buna karşın sağlığına kavuşmakla kalmadı, bir arkadaşının yardımı ile o güne
kadar hiç sahip olamadığı bir güce ulaştı. Arkadaşının adı Anital Szigety idi. Bir
makinist, aynı zamanda da bir atletti. Szigety Tesla'yı sürekli egzersiz yapmanın
faydalarına inandırmıştı ve ikisi sık sık birlikte şehir turlarına çıkıyorlardı.
Graz Politeknik'ten ayrılmasının üzerinden yıllar geçmiş olmasına karşın iyi
çalışmayan doğru akım mekanizması Tesla'nın aklından bir an bile çıkmamıştı.
Daha sonraları her zamanki gösterişli üslubuyla bu konu hakkında şunları
yazacaktı: "Bu konuyu basit bir çözümle geçiştirmek istemiyordum. Bu konu
içimde kalmıştı, bu bir ölüm kalım meselesiydi. Muvaffak olamadığım takdirde
yok olup gideceğimi biliyordum."
Ama, aslında savaşı kazanmış olduğunu hissediyordu. "Beynimin kıvrımları
arasında bir yerde yatıyordu yanıt ama henüz bunu kelimelere dökememiştim."