TESLA Anlaşılamamış Dahi Margaret CHENEY Türkçesi: Okhan ...

obin vardı. Elektrik çarpmasından korunmak için bobini yoğun titreşimin çok
az hissedildiği birleşim noktasından tutuyordu. Güçlü parıltılarla aydınlanan
bobinin taşıdığı gerilim yarım milyon volta ulaşıyordu.
Bu olağanüstü ve ürkütücü serinin en sonuncusu şu manşetle yayımlanmıştı:
"Bu deneyde operatörün osilatöre doğrudan bağlantılı olan bedeni yüksek bir
gerilimle yüklenmiştir. Fotoğrafta belirli bir büyüklükteki kalay levhanın uç
noktasında elle tutulan iletken çubuk görülebiliyor. Operatör durağan elektrik
dalgasının üzerinde ve çubuk ile levha çevrelerinde olağanüstü bir hareket
halindeki hava sayesinde parıldıyor. Laboratuvarı aydınlatmakta olan bir vakum
tüp, tavanda oldukça yüksekte olmasına karşın, operatörün bedeninden yayılan
dalgalardan etkilenerek ışıldıyor."
Tesla böyle sihirbazlıklara bayılıyordu ama kendisini şov yapmakla ve yararlı
bir aygıt geliştirememekle suçlayanlara verilecek bir cevabı da vardı. Elbette ki
bu sihirler daha sıradan meyveler de verecekti. Elektrikli rezonans ve kusursuz
eşzamanlı devreler sayesinde nitrojen havadan ayrıştırılabilecekti. Bu yolla
büyük değere sahip suni azotlu gübre üretilebilecekti. Ayrıca güneşte olduğu
gibi yayılım gösterecek ışık çok daha ekonomik yollardan üretilebilecek ve asla
patlamayan lambalara hapsedilebilecekti.
Düşleri ütopikti: İnsanlar açlıktan ve ölesiye çalışmaktan kurtulacaklardı,
dünya çapında iletişim kolaylaşacaktı; ve sonuncu olarak da o diğer
gezegenlerde de insanlara benzer yaşam formlarının varolduğuna inanıyordu.
Marslılar'ın "istatistiki bir gerçeklik" olduğunu düşünüyordu.
Bu arada, fazla karmaşık şeyler düşünmeyi sevmeyen arkadaşlarının hayatı da
doğal akışında ilerlemekteydi. Katharine dokunaklı ve iğneli bir mektup
göndermişti; arkadaşlarını sürekli reddetmekten vazgeçmesini tembihleyip bir
partiye davet ediyordu Tesla'yı. Johnsonlar'ın çocukları serpiliyordu ve
Katharine onların kendisine ihtiyaç duymadığı bir günün geleceğini
sezinleyebiliyordu. Zaman hızla akıp gidiyordu ve yaklaşan ölümün ayak sesleri
onu ürkütüyordu: "Milyonları, cafcaflı unvanları, Waldorf'u ve Fifth Aveneu'yü
bir yana bırak" diyordu, "bu tek unvanı olan sıradan ve basit insan için büyük
bir zayıflık."
Tesla labaratuvarından çıkacak ve partiye gelecekti. Düzenlenen parti eski
günleri geri getirir gibi olmuştu. Ama laboratu-varın çağrısı onu yine çekecekti.
Tesla uzun bir süredir, Mark Twain'in de eğlence ve sağlık için düzenlenmiş bir
deneyde üzerine çıkmasına izin verdiği mekanik vibratörler üzerine
çalışmaktaydı. Bir keresinde neredeyse umulmadık etkiler yaratmanın
eşiğinden dönmüştü.
1898 yılında bir gün küçük bir elektromekanik osilatör üzerine çalışırken bunu,
tüm iyi niyetiyle, laboratuvarının tam merkezinden bodrumun tabanına dek
uzanan demir bir sütuna bağlamıştı.
Düğmeyi çevirip iskemlesine kurulmuş ve ortaya çıkacak tüm etkileri not
etmek üzere eline bir defter almıştı. Bu makinelere hayrandı çünkü titreşim her
seferinde biraz daha arttıkça atölyesindeki eşyalarda bir rezonans etkisi