17 ağustos 1999 marmara ve 12 kasım 1999 bolu-düzce depremleri ...

MARMARA VE BOLU DEPREMLERİ SONRASINDA TÜRK TABİPLERİ BİRLİĞİ FAALİYETLERİ
20
İyi bir görev bölüşümü ile hizmet veriyorlardı. Bazı ilaçlara ihtiyacı olduğunu söyleyen ekibin diğer
ihtiyaçları çok insaniydi, iç çamaşırı, lüks lamba, kuru yiyecek, çocuk bezi, ped...
TÜPRAŞ'ın kara dumanı, Kocaeli'ni "Karaeli" yapmıştı. Kentin ortasında koca koca binalar yıkılmış.
Kocaeli Tıp Fakültesi de bu depremden nasibini almış, girilemeyecek durumda. Camlar, çerçeveler
aşağıya inmiş, duvarlar çatlamış. İki prefabrik binada hizmet vermeye çalışıyorlar. Mete'nin (kalp
damar cerahisi öğretim üyesi) odasında, dolaplar oturduğu koltuğun üstüne yıkılmış, Allah'tan o odada
yokken.
Halk Sağlığı’ndan yalnızca asistan Cavit'i gördük. Diğer öğretim üyeleri yoktu. Şükrü (Hatun) ve
Cavit, bizi kriz merkezine ve belediyeye götürdü. Kriz merkezinin düzeltilmesi için, bir kriz merkezi kurulsa
iyi olur. Politikacı mı, hekim mi belli olmayan müdür, inşaatın altındaki çadırda, ne yaptığı anlaşılmadan
duruyor. Daha doğrusu, şu anda sayısı yedi olan seyyar hastanenin yabancı hekimleriyle
çevirmen aracılığıyla konuşmaya çalışıyor...
Belediye daha iyi gibi. Genel Sekreter Ali Kemal, her türlü işbirliğine hazır. Yeni yerleşim yerlerinin
önemi konusunda hemfikir olunca, Ali Osman, İbrahim ve Çiler, Kocaeli'de kaldı.
Enfeksiyon uzmanı Haluk (Vahapoğlu) çok iyi bir ishalli hastalıklarla mücadele merkezi oluşturmuş.
Önemli olan, ona sahada destek olabilecek bir ekip ve organizasyonun katkı sağlaması.
Baki Bey (Kocaeli rektörü), önemli ölçüde tahrip olmuş binanın önünde, güneşin altında, gölge edemeyen
bir şemsiye altında Kriz masası kurmuş. Kocaeli Kriz Masası ile ilgili anlattıkları çok çarpıcı.
İhtiyacın değil de, gücün egemenliği örnekleri... Kocaeli'ne üniversite-belediye ve TTB'nin birlikteliği
konusunda açık destek sundu.
Dönüş, gidişten vahimdi. Eli sopalı trafik düzenleyiciler, depremde yaşadıklarından kaynaklanan
öfkelerini, çoğunluğu kendilerine yardım için gelen "yabancılar"a yönlendiriyorlar. Trafiğin düzenlenmesi,
onların ellerinden alınsa iyi olur; bir kaza çıkmadan.
Halıdere'de çok iyi ve moral düzeltici bir tabloyla karşılaştık. Tuğrul'un (Paşaoğlu) Halıdere belediye
başkanıyla görüşerek oluşturduğu İstanbul sivil insiyatifi, özellikle kurtarma ve dağıtım işlerini çok iyi
disipline etmiş ve halkla kaynaşmıştı. İstanbul Tabip Odası'ndan Nadi, Özlem, Tuğrul, Seval, Nurettin,
Sinan ve çok sayıda hekim ve sağlık personeli, Tuğrul'ların ekibiyle birlikte, aynı disiplin ve kucaklayıcılıkla
çalışıyorlardı.
Onlardan aspiratör, o sırada orada gördüğümüz bir başka ekipten ceset torbası alıp, onları da Yalova'ya
bırakıp Bursa'ya döndük. Kayıhan, Tanju ve Ahmet abiyle, bir değerlendirme toplantısı yaptık.
Tüm gezi boyunca, neredeyse saat başı bizi arayan Konsey’deki arkadaşlarımızın tahrip görmüş her
birime bir TTB çadırı gönderme kararını orada sevinçle öğrendik.
Cumartesi saat 17'de İzmir'deydik. Odaya geldik, saat 24'e kadar raporumuzu yazdık. Ertesi gün Zuhal,
Bilgin, Yüce, Hilal, Selda, Aysu, Reyhan, Ayşın, Şafak ile birlikte, bölgeye gidecek TTB çadırlarının
işlevine ilişkin hazırlık yaptık. Bir de, sahada çalışan hekim ve sağlık personeli için, halk sağlığı
sorunları konusunda neler yapılması gerektiğine ilişkin eğitim materyallerini hazırladık.