17 ağustos 1999 marmara ve 12 kasım 1999 bolu-düzce depremleri ...

403
SONUÇ / ÖNERİLER
1-Bölgede yaşam koşulları insani gereksinimleri karşılayabilecek duruma getirilmelidir.
Gölcük’te nüfusun %33’üne hala sağlıklı su sağlanamamış olması, Sakarya’da
nüfusun%70’inin kanalizasyon hizmetinden yararlanamaz durumda olması
kabul edilemez gerçeklerdir.
2-Bölgede yaşayanların barınma sorunları mutlaka çözümlenmelidir. Kocaeli
örneğinde olduğu gibi, depremden bir yıl sonra hala çadırlarda insanların yaşıyor
olmasını açıklamaz olanaksızdır.
3-Deprem bölgesindeki sağlık ocaklarının en temel sorunu personel yetersizliğidir.
Birinci basamak sağlık kurumları personel yetersizliklerine karşın hizmet vermeye
çalışmaktadır. Gölcük, Adapazarı ve Kocaeli’nde az sayıda da olsa, hasta bakım
hizmeti veremeyen Sağlık Ocağı bulunduğu saptanmıştır. Gölcük’te iki sağlık
ocağında hiç hekim bulunmamaktadır. Adapazarı’nda bağışıklama, aile planlaması
ve ebe hizmetlerinin verilemediği sağlık ocakları olması düşündürücüdür. Adapazarı
dışında veri elde edilebilin bölgelerdeki ocakların hemen tümünde bağışıklama, aile
planlaması ve ebe hizmetlerinin yürütülmesi olumludur. Ancak bu hizmetlerin niteliğini
ve verilerle tartışmak olanaksızdır. Birinci basamakta laboratuvar hizmetleri yeterli
değildir.
4-Bölgeye taze kan sağlayacak yeni atamaların bölgeden ayrılan personel sayısını
bile karşılamadığı saptanmıştır. Bölgede çalışmayı özendirecek bir önlem alınmamaktadır.
Personele ödenen ek ödemeler kesilmiştir. Bölgedeki sağlık çalışanları
kaderleri ile başbaşa bırakılmıştır.
5-Bölgedeki sağlık ocaklarının yaklaşık olarak üçte birinin bina ve altyapı sorunları
çözümlenmemiştir. Ülke genelinde ihmal edilen birinci basamak sağlık hizmetlerinin
deprem bölgesinde de bu ihmalden payını aldığı izlenmektedir.
6-Bölgede hastane yatak kapasitesinde ciddi düzeyde bir azalma olmuştur.
Kocaeli ilinde yatak kapasitesinin deprem öncesi döneme oranla %28 oranında,
Adapazarı’nda %33 oranında azaldığı saptanmıştır.
7-İkinci basamak sağlık kurumlarının verdiği hizmetler irdelendiğinde bölgede,
yoğun bakım, hemodiyaliz ve kan bankası hizmetlerinin yetersiz olduğu belirlenmiştir.
Özel hastaneler de bu hizmet açığını kapamaktan uzaktır.
8-Bölgede ikinci basamak sağlık kurumlarında personel açığı ciddi boyutlardadır.
Adapazarı’nda özellikle dört temel uzmanlık dalında açığı bulunan hastaneler
bulunmaktadır.
9-Sağlık çalışanları çalışma motivasyonlarını yitirmişlerdir. Yeni atamaların yapılmaması,
ek ücretlerin kesilmesi, Kocaeli’nde olduğu gibi geçici yerleşim yerlerine
il içi görevlendirme yapılmaksızın deyim yerindeyse “gezici görevlendirmeler” yapılması
olumsuzluk yaratmaktadır.