17 ağustos 1999 marmara ve 12 kasım 1999 bolu-düzce depremleri ...

MARMARA VE BOLU DEPREMLERİ SONRASINDA TÜRK TABİPLERİ BİRLİĞİ FAALİYETLERİ
310
daha farklıydı. Bu dönem geçtikten sonra durum değiştiği halde, ilk dönemdeki işlerden kurtulamadık.
Örneğin çadırkente beton dökülecek; sağlık grup başkanı ‘ben döktüremem, acaba TTB döktürebilir mi’
diyor. Kamusal sorumluluklara davet çıkarmakta fayda var.”
SONUÇ ve ÖNERİLER
1. Her bölgenin kendine özgü koşulları olmakla birlikte, TTB’nin öncelikli kaygısı olan bölgedeki
sağlık hizmetlerinin iyileştirilmesi anlamında etkinliklerinin yeniden düzenlenmesi gerektiği a-
çıktır. TTB koordinasyon merkezlerinin deprem sonrası akut ve orta dönemdeki görev tanımlarının
içinde bulunduğumuz dönemde tekrar değerlendirilmesi doğru olacaktır. Bölgenin bütünlüğü ve yakınlığı
göz önüne alındığında sürekli var olmak değil, rotasyoner hekimlerin geliş ve gidiş tarihlerine
uygun dönemlerde deprem bölgesinde bulunmak daha doğru gözükmektedir.
2. TTB’nin bölgedeki etkinlikleri, içinde bulunduğumuz dönemde toplumsal muhalefet için bir
hat oluşturma üzerine yoğunlaşmalıdır. Halkın sağlık sorunlarının çözülmesi konusunda diğer örgütlerle
ortak tepki gösterilmelidir. [Adapazarı’nda işbirliği yapılabilecek örgütler, DEPDER ve
DEPDER’le ortak çalışan Dayanışma Gönüllüleri’dir (DEPDER hakkında ayrıntılı bilgi için bkz. Ek.1)].
Ayrıca bölgede yürütülen etkinlikler ve bölgenin sorunları ülkenin sorunlarıyla birleştirilerek yine bir
itiraz momenti yakalanmalıdır.
3. Marmara depremi sonrasından bugüne kadar sürdürülen etkinlikler raporlaştırılmalı ve
yaygın-etkin olarak Tabip Odalarına, birebir hekimlere ve topluma açıklanmalıdır.
4. Kocaeli KM, sorumluların da ifade ettiği gibi fiilen kapanmış durumdadır. Yürütülmesi gereken
etkinliklerin KM sorumluları, TTB Merkez Konseyi ve Kocaeli Tabip Odası’nca saptanması ve
bir an önce Tabip Odası’nca sahiplenilmesi gerekmektedir.
5. Gölcük ve Adapazarı KM’leri işlevlerini yitirmiş olmasalar da, akut ve orta dönemde yüklendikleri
sorumlulukları devam ettirmekte ve dolayısıyla yaşanan sürece uygun bir işlevsellik yakalayamamaktadırlar.
6. Adapazarı’nda Şubat ayı içinde bir işyeri hekimliği kursu düzenlenmesi planlanmaktadır.
Dr.İ.Sivrikaya’nın, yakın diyaloğu olan hekimlerle bir an önce ilişkiye geçerek Tabip Odası İşyeri Hekimliği
Komisyonu ve Pratisyen Hekimlik Komisyonu kurulması için girişimde bulunması önerilebilir.
Bu arkadaşlar kursun organizasyonunda aktif görev almalıdırlar. Pratisyen Hekim Komisyonu’nu yaşama
geçirecek olan arkadaşların da TTB Pratisyen Hekimlik Kolu’nun ilk toplantısına ismen davet
edilmeleri ve katılımları için yardımcı olunması motivasyon ve iletişim anlamında yardımcı olacaktır.
Bu aşamadan sonra birinci basamak sağlık hizmetlerinin Pratisyen Hekim Komisyonu, ikinci basamak
sağlık hizmetlerinin ise Dr.Ayşegül Uluutku ya da komisyonların görevlendireceği bir kişi tarafından
izlenebilir.
7. Her üç TTB koordinasyon merkezinin de ortak bir tarihte kapatılması ve bu tarihten sonra
etkinliklerin gezici ekiplerce periyodik olarak yürütülmesi daha doğru olacaktır. Önümüzdeki dönem
göz önüne alındığında, bu tarihin 14 Mart olarak seçilmesi ve TTB Merkez Konseyi’nin bölgede (tercihen
Adapazarı’nda) yapacağı kapsamlı bir basın açıklamasıyla koordinasyon merkezleri etkinliklerini
sona erdirmesinin uygun olacağını düşünmekteyiz.
8. Koordinasyon merkezlerinde görev alan her TTB gönüllüsüne bir teşekkür belgesi gönderilmelidir.
Uzun süredir koordinasyon merkezlerinde çalışan Dr.İbrahim Sivrikaya, Dr.Cavit Işık Yavuz,
Dr. Coşkun Ova Develioğlu, Dr.Aytekin Yazgan ve Dr.Bülent Aslanhan’a özel bir TTB ödülü verilmelidir.
Bunun için basın açıklamasının yapılacağı 14.Mart uygun bir tarih olabilir.
9. Genel bir öneri olarak, TTB’nin önümüzdeki dönemde yürüteceği her türlü uzun soluklu
etkinlik için belli aralıklarla gerçekleştirilecek bir denetim-değerlendirme yapılanmasına gereksinim
vardır.
Saygılarımızla,
26.1.2000
Dr.Murat Civaner
Dr.Cavit Olgun