Zobacz pełne wydanie (PDF) - SÄ deczanin

WWW.SADECZANIN.INFO
STYCZEŃ/LUTY 2012 WOKÓŁ NAS 41
ry or ga ni zo wał kon cer ty, de dy ko wa ne
m.in. Idze. To by ło jesz cze przed jej
pierwszym przeszczepem w 2006 r.
– Wiedzieliśmy, że Iga pisze pamiętnik
– mówiła na wieczorze promocyjnym
Dorota Hedwig. – Chciała, byśmy
go wydali, gdyby odeszła. Liczyła, że dotrze
on do ludzi decyzyjnych, do tych,
którzy mają jakikolwiek wpływ na system
leczenia mukowiscydozy w Polsce, który,
co tu ukry wać, jest prze sta rza ły. Są -
dzę jed nak, że po przez swo je dzien ni ki
Iga do tar ła nie tyl ko do nich, ale do bar -
dzo wielu ludzi. W tej książce pokazała
życie chorego na mukowiscydozę.
***
Trudnego zadania zebrania zapisków
Igi, wspo mnień jej naj bli ższych, przy ja -
ciół i znajomych, a potem ich usystematy
zo wa nia i re dak cji pod ję ła się,
siedząca obok mamy Igi – Dorota Wolanin,
przyjaciółka rodziny.
– Początkowo, gdy zapoznawałam się
z tą przejmującą lekturą miałam mieszane
uczu cia, po nie waż wtar gnę łam
w czy jeś pry wat ne ży cie – tłu ma czy ła
Do ro ta Wo la nin. – Ale, gdy się co raz
bardziej zagłębiałam w jej zapiski, stało
się dla mnie ja sne, że Iga pi sa ła je
po to, by po ka zać ży cie cho rych na mu -
kowiscydozę. Bardzo szybko zaprzyjaźni
łam się z nią. Iga by ła oso bą
niesamowicie otwartą na świat i ludzi.
Trud no mó wić o niej w cza sie prze szłym.
Iga jest z na mi. Jest wśród nas, bo ma -
my jej przepiękny pamiętnik.
– Pra cu jąc nad tą ksią żką
pła ka łam w wie lu mo -
men tach. Spo tka łam się
z bli ski mi Igi, jej przy ja -
ciół mi. Nie spo tka łam się
tyl ko z nią. Nie ste ty, nie
by ło mi to da ne.
DOROTA WOLANIN
– Iga ży ła, bo wo kół niej by li wspa -
niali ludzie, przyjaciele, znajomi – doda
ła Do ro ta He dwig. – Wspa nia ły
ksiądz Ra fał, któ ry ją za wsze wspie rał,
w ka żdym mo men cie, rów nież wte dy,
gdy jej cierpienie się nasilało. Drodzy
Państwo moją życiową pasją był sport.
Ni gdy nie są dzi łam, że bę dę mieć dzie ci
chore na mukowiscydozę, że będę zajmować
się maluchami i młodzieżą, cierpią
cy mi na to scho rze nie. Tak w ży ciu
bywa. Ja i moja rodzina mamy momenty
trud ne, bo Igi już z na mi nie ma. Prze -
peł nia nas to ogrom nym bó lem, ale tak
na praw dę ona ży je w nas. O niej cią gle
roz ma wia my. Wie rzę, że tam, gdzie ode -
szła jest jej do brze i, że nas wspie ra.
Do ro ta He dwig opo wia da ła o swo -
ich wi zy tach w In sty tu cie Gruź li cy
i Cho rób Płuc w Rab ce, gdzie le czy się
większość chorych na mukowiscydozę,
o dra ma tycz nych spo tka niach z wal -
czą cy mi o ka żdy od dech mło dy mi
FOT. ARCH. DOROTY HEDWIG