Analiza wyników badań wizerunku Polski i postrzegania ... - Gdansk4u

7. Zdarzają się oczywiście wyjątki, kiedy płatne kampanie medialne są krajowi pomocne.
Głównie jednak wtedy, gdy chce on zbudować niezbędne i nieodzowne dla skutecznej
promocji kraju poczucie jedności i wspólnoty celów czy skonsolidować opinię
publiczną w obliczu jakiejś agresji (np. Kazachstan i Borat) – a więc w komunikacji
wewnętrznej.
8. Dla budowania wizerunku kraju za granicą są to jednak narzędzia zdecydowanie złe,
przed wszystkim dlatego, Ŝe chybione z samej swojej natury: postronni odbiorcy, i to
w astronomicznej większości, uznają je za niewartą uwagi propagandę i zlekcewaŜą.
Nawet, jeŜeli technicznie będzie perfekcyjna (np. Turcja).
9. Dzisiejsza wiedza na temat zmieniania negatywnego, uproszczonego, nieaktualnego
czy mylącego wizerunku kraju sprowadza się do konieczności zastosowania
profesjonalnego podejścia brandingowego – do przyjęcia adekwatnego modelu
czterech czy sześciu kanałów komunikacyjnych marki kraju, które trzeba następnie
dogłębnie rozpoznać i przekonstruować, skoordynować i zasilić w prawdziwe, ale
atrakcyjne informacje, aby wspólnie budowały to, co nazywamy w Ekspertyzie
ToŜsamością Konkurencyjną.
10. S. Anholt ilustruje ten imperatyw metaforą „kraj jako statek kosmiczny”. Według
niego „pojazd ten powinny napędzać siły ciągu, w postaci innowacji i komunikacji,
wytwarzane przez sześć narodowych rakiet:
l. Sektor turystyczny, z jego władzami, firmami, agencjami i organizacjami;
2. Sektor kultury, z jego instytucjami, przedsiębiorstwami, organizacjami,
wydarzeniami, projektami, ochroną dziedzictwa narodowego, promocją sztuki,
sportem;
3. Sektor komercyjny (biznesowy) z jego produktami, usługami i firmami;
4. Rząd i jego agendy, z działalnością polityczną, inwestycyjną, zagraniczną,
dyplomacją publiczną;
5. Społeczeństwo – ludzie, ze swoimi umiejętnościami, pasjami, wykształceniem,
aktywnością, mobilnością wewnątrz kraju i poza nim, relacjami, w tym
oczywiście znane osobistości, diaspora;
6. Wyspecjalizowane agencje promocji inwestycji, handlu, eksportu czy edukacji
oraz powiązane z nimi organizacje, miejsca, przedsiębiorstwa, instytucje
publiczne i prywatne, róŜnego rodzaju pośrednicy”.
11. Państwu (rządowi) przypada w tym modelu rola koordynacyjna i (miękko) zarządcza
przy wprowadzaniu w Ŝycie strategii ToŜsamości Konkurencyjnej: „precyzyjne
określanie aktualnego połoŜenia statku kosmicznego, wyznaczanie moŜliwie
obiecujących celów jego podróŜy, tworzenie atmosfery wspólnoty, pozwalającej
przewaŜającej części jego udziałowców i mieszkańców zrozumieć, zaakceptować i w
efekcie poprzeć strategię, dbałość o rakiety napędowe statku – ich prawidłowe
rozmieszczenie i synchronizację, bezawaryjne funkcjonowanie i poziom paliwa
finansowego oraz utrzymywanie prostego kursu na obrany cel”.
Instytut Marki Polskiej 43