Analiza wyników badań wizerunku Polski i postrzegania ... - Gdansk4u

17. Gdybyśmy więc mogli zajrzeć do umysłu wysokiego decydenta w chwili, gdy wybiera
on na przykład kraj, w którym jego firma ulokuje wielką inwestycję, to wielce
prawdopodobne, Ŝe ujrzelibyśmy serię przelatujących obrazów, przedstawiających
jego wyobraŜenia o tym kraju. Te „widokówki mentalne” mogą być rezultatem
wiedzy, ale takŜe jednej wizyty w danym kraju, albo opowieści syna, który ma tam
dziewczynę, ale równie dobrze mogły zostać zaszczepione przez przypadkowo
widzianą promocję turystyczną. Dowcip polega na tym, Ŝe jeŜeli tak przywołany
wizerunek okaŜe się atrakcyjny, sugestywny i przekona wewnętrznie tego decydenta,
moŜe przesądzić o jego decyzji.
18. Istnieje takŜe oczywiście druga strona medalu. JeŜeli wizerunki i skojarzenia
„turystyczne” są złe lub ich w ogóle brak w pamięci, to w podobnej sytuacji kraj moŜe
przegrać, chociaŜ obiektywnie jest dobry i właściwy. Wtedy moŜe zadecydować to, co
ów decydent pamięta lub kojarzy całkiem przypadkowo – ze szkoły, filmów, mediów,
z literatury, opowieści znajomych, z dowcipów czy z całej masy innych, mniej
pewnych i całkowicie losowo wybranych źródeł.
19. Jest ogólną prawidłowością, Ŝe znajomość danego kraju, nawet pobieŜna, czasami
jakieś pojedyncze odwiedziny lub przypadkowa znajomość, często skutkują poprawą
opinii na temat jego mieszkańców i produktów. Polska jest tu przykładem wręcz
klinicznym – na tym polega jej magnetyzm.
20. Turystyka pełni teŜ często rolę swoistego instytutu „testów konsumenckich” kraju.
Jest to waŜne, gdyŜ rzeczywistość wielu krajów jest korzystniejsza niŜ ich wizerunek,
a w kilkunastu przypadkach – do których naleŜy Polska – nawet wybitnie
korzystniejsza. Test „turystyczny” moŜe więc zapoczątkować cały proces
przewartościowań opinii o kraju. Mamy mnóstwo potwierdzeń tego zjawiska –
turyści, którzy odwiedzili Polskę stają się nierzadko jej entuzjastami i dobrowolnymi
ambasadorami.
21. Turystyka, wsparta dobrą promocją, nie tylko przyciąga do kraju coraz więcej
zagranicznych gości (urlopowiczów, turystów biznesowych, itd.) i „zawraca” turystów
rodzimych, ale moŜe wybitnie słuŜyć poprawie ogólnego wizerunku kraju. Generuje
takŜe mnóstwo poŜytków pośrednich dla gospodarki narodowej, rynku pracy,
samopoczucia i dobrostanu społecznego.
22. Zadanie polega więc na tym, Ŝeby turystyka jako dojrzały sektor wykazała
wyobraźnię, i rzeczywiście spojrzała na siebie jako na „wymiar” marki kraju. Przy
czym turystyka oznacza w tym kontekście Polską Organizację Turystyczną, bo tylko
POT posiada odpowiedni status i niezbędne do tego atuty.
23. Jest to oczywiście niesłychanie trudne, poniewaŜ przyszłościowe myślenie
z wyobraźnią kłóci się ewidentnie z praktycznym myśleniem na krótki dystans – a do
tego jest zmuszony biznes turystyczny w Polsce.
24. Trzeba stopniowo doprowadzić w Polsce do strategicznego porozumienia pomiędzy
sektorem turystycznym, a innymi współtwórcami i udziałowcami narodowej reputacji,
Instytut Marki Polskiej 46