Ekonomiczne uwarunkowania rozwoju usÅug turystycznych w Polsce
Ekonomiczne uwarunkowania rozwoju usÅug turystycznych w Polsce
Ekonomiczne uwarunkowania rozwoju usÅug turystycznych w Polsce
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
4.4. Rodzaje wykorzystywanych danych i źródła ich pochodzenia<br />
2) zmiany cen na rynku dóbr i usług konsumpcyjnych, pozwalające ocenić cenową<br />
elastyczność popytu;<br />
3) zmiany kursów walut .<br />
Wykorzystując tę pierwszą zmienną jako determinantę zmian w popycie turystycznym<br />
można się posłużyć dwiema informacjami: wielkością PKB na jednego mieszkańca i/lub<br />
przeciętnym poziomem dochodów indywidualnych. Najbardziej precyzyjną, ale w rzeczywistości<br />
niedostępną informacją, są dane o wielkości dochodów indywidualnych ludności, a<br />
zwłaszcza poziom funduszu swobodnej decyzji. N. Vanhove zwraca uwagę, że w turystyce<br />
międzynarodowej przeciętny poziom dochodu na jednego mieszkańca może być miernikiem<br />
niedoskonałym, przede wszystkim ze względu na duże rozwarstwienie społeczne i ekonomiczne<br />
wśród mieszkańców badanych krajów, skutkujące koncentracją znacznej części dochodów<br />
w rękach nielicznych 145 . W praktyce w badaniach podobnych do zaprezentowanych<br />
w niniejszym opracowaniu najczęściej stosuje się – z braku doskonalszego miernika – dane o<br />
wielkości produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca, publikowane przez instytucje<br />
międzynarodowe. Dane międzynarodowe o PKB, podawane w cenach bieżących lub stałych,<br />
mają dodatkowo tę wadę, że często nie są porównywalne ze względu na zróżnicowaną siłę<br />
nabywczą walut. Przeliczenie PKB na jedną walutę (np. euro lub dolara) po obowiązujących<br />
w danym okresie kursach walut nie jest wystarczające i nie rozwiązuje problemu, nie<br />
uwzględnia bowiem zróżnicowanego poziomu cen względem dochodów. Porównywalność<br />
PKB zapewnia wspomniane wcześniej zastosowanie tzw. parytetów siły nabywczej (purchasing<br />
power parity, PPP), opierających się na ustaleniu ceny jednorodnego koszyka dóbr i<br />
usług, reprezentatywnego dla różnych dziedzin działalności gospodarczej (konsumpcja, inwestycje,<br />
wymiana międzynarodowa itp.) we wszystkich krajach włączonych do analizy.<br />
Koszyk ten pełni niejako funkcję wspólnej waluty (purchasing power standard – PPS) i<br />
pozwala bezpośrednio porównywać poziom PKB w różnych krajach 146 . W niniejszym opracowaniu<br />
źródłem informacji o poziomie PKB (w PPS) dla krajów Unii Europejskiej będzie<br />
Eurostat, dla pozostałych krajów wybranych do analizy – OECD lub Bank Światowy.<br />
Omawiając źródła informacji warto również zauważyć, że najtrudniej dostępne są dane<br />
dotyczące cen, zwłaszcza w tej ich części, która dotyczy międzynarodowego transportu<br />
lotniczego 147 . Na problem ten zwracają uwagę liczni autorzy, podkreślając równocześnie, że<br />
powszechnie stosowany i dostępny indeks cen konsumpcyjnych (consumer price index – CPI)<br />
nie jest dobrze dopasowany do potrzeb badania zjawisk ekonomicznych w turystyce, nie<br />
uwzględnia bowiem w dostatecznym stopniu specyfiki koszyka dóbr i usług <strong>turystycznych</strong> 148 .<br />
Jako przykład mogą służyć ceny transportu międzynarodowego, które w turystyce mają<br />
szczególne znaczenie, a z pewnością nie są dostatecznie reprezentowane. Tymczasem z<br />
polskich badań granicznych wynika, że wydatki nierezydentów na transport poniesione na<br />
145<br />
N. Vanhove: The Economics of Tourism Destinations. Elsevier 2005, s. 51.<br />
146<br />
F. Magnien: The Measure of GDP Per Capita in Purchasing Power Standards (PPS): A Statistical Indicator<br />
Tricky to Interpret. OECD Meeting of National Accounts Experts, Paryż 2002, s. 10.<br />
147<br />
Por. Ch. Lim, M. Mcaller: Modelling International Travel Demand from Singapore to Australia. An<br />
International Journal of Tourism and Hospitality Research. Vol. 14 no 1, s. 23.<br />
148<br />
Tymczasem w polskim koszyku dóbr i usług konsumpcyjnych w 2006 r. transport stanowił 8,5%, a<br />
restauracje i hotele – 4,5%.<br />
112