Prof. dr inż. Jan PajÄ k Uprowadzenia ludzi do UFO - Totalizm

UB-161
się tam ludzie zaczęli wyrastać do rozmiaru gigantów. Po zaprzestaniu więc przywożenia
nowych ludzi, Mars stopniowo opustoszał, zaś wszyscy przeniesieni na niego osadnicy po
jakimś czasie wymarli. Do dzisiaj przetrwały tam jednak ich ślady. Część z tych śladów została
już przez nas wykryta, zaś dalsza część zapewne wykrywana będzie w przyszłości podczas
nadchodzącej eksploracji Marsa. Jednym z możliwych takich śladów jest owa kontrowersyjna
rzeźba kolosalnej twarzy ludzkiej odkryta na Marsie - patrz rysunek P32.
(W tym miejscu chciałbym ujawnić ogromnie moim zdaniem istotną informację.
Mianowicie w Nowej Zelandii też ma się podobno znajdować kamienna rzeźba bardzo
podobna do kolosalnej kamiennej twarzy sfotografowanej kilka lat temu na Marsie i pokazanej
na rysunku P32. Rzeźba ta to niezwykle piękna twarz mężczyzny zwróconego ku niebu. Ma
ona być wyrzeźbiona w całej kamiennej górze. Zgodnie z legendami nowozelandzkich
Maorysów, ma się ona znajdować gdzieś na półwyspie Coromandel z Wyspy Północnej
Nowej Zelandii. Twarz ta ciągle pozostawała nie odkryta przez europejskich naukowców
Nowej Zelandii zarówno w chwili gdy dnia 21 listopada 1997 roku oryginalnie pisałem
niniejszą notatkę w celu jej opublikowania w monografii [1/2], ani dnia 29 października 1998
roku kiedy tą samą notatkę ponownie publikowałem w treści monografii [1/3], ani też dnia 21
września 2003 roku kiedy po raz kolejny ją aktualizowałem i tłumaczyłem na język angielski
aby ją włączyć również i do tekstu angielskojęzycznej monografii [1/4]. Stąd istnienie tej
niezwykłej rzeźby ciągle pozostawało wówczas nieznane dla ortodoksyjnej nauki ziemskiej. O
rzeźbie tej wiedzieli jedynie Maorysi. Niestety, ich legendy naukowcy zamieszkujący Nową
Zelandię traktują z przymrużeniem oka. Dzieje się tak na przekór, że właśnie na podstawie
takich legend Maoryskich w 1987 roku ja odkryłem krater i eksplozję Tapanui. (Po opisy tego
krateru i eksplozji patrz podrozdziały O5.2 i A3 niniejszej monografii, a także odrębne
monografie [5/4] i [5/3].) Podobno do owej gigantycznej rzeźby twarzy ludzkiej z Coromandel
w Nowej Zelandii, dołączona jest też wyrzeźbiona cała postać mężczyzny, ze stopami
włącznie. Maorysi nazywają ją "Śpiącym olbrzymem" (tj. "Sleeping Giant"). Natomiast w ich
mitologii istnieją dosyć intrygujące przepowiednie na temat owego olbrzyma, na temat pary
bohaterów którzy mają go "zbudzić", oraz na temat tego co się stanie kiedy zostanie on
zbudzony. (Być może kiedyś będę miał okazję przepowiednie te przedstawić czytelnikom.)
Zgodnie z legendami, oczy tego "śpiącego olbrzyma" patrzą na gwiazdę z której przybył on na
Ziemię. Jest on opisywany jako mający gładkie i silnie zarysowujące się brwi, szeroko
rozstawione oczy, prosty/acquiline nos (nie zaś przypadkiem płaski) - jaki daje wrażenie mocy,
pełne "namiętne" wargi jakie sprawiają wrażenie iż zaśmiałyby się łatwo gdyby tylko wróciły do
życia, oraz dobrze zarysowujący się podbródek jaki znamionuje siłę i dumę. Położenie tej
rzeźby ma wyznaczać odludny punkt przez Maorysów zwany "Kapu-Tau-Ake". Owa
gigantyczna rzeźba kamiennej postaci męskiej o niezwykle pięknej twarzy, ma być wyryta w
nagiej skale podwójnego grzbietu górskiego znajdującego się po przeciwnej stronie Cape i
headland w kierunku na Wschód od owego punktu. Z kolei punkt "Kapu-Tau-Ake" znajduje się
koło tzw. Haurakei Gulf, około trzy-czwarte lub nieco dalej w górę Peninsula w kierunku Cape,
poza Coromandel. Ja zorganizowałem już jedną ekspedycję w poszukiwaniu owej rzeźby
"Śpiącego olbrzyma", niestety moja ekspedycja została zasabotażowana przez UFOnautów -
jak to opisałem dokładniej w podrozdziale VB4.4.1. Oczywiście czytający tą informację
zapewne odczuje wątpliwość co do rzeczowości tej Maoryskiej legendy. Jakże bowiem to
możliwe aby taka gigantyczna rzeźba przetrwała nieodkryta do naszych czasów, w dobie
satelitów nieustannie fotografujących każdy centymeter powierzchni naszej planety, oraz w
czasach gdy nad każdym miejscem Nowej Zelandii codziennie przelatują dziesiątki samolotów.
Otóż moim zdaniem jest to całkiem możliwe. Musimy pamiętać, że owe samoloty są
pilotowane, zaś zdjęcia satelitarne analizowane, przez osoby nawykłe do bezmyślnego
wpatrywania się w telewizory i przeżuwania kanapek, nie zaś do obserwowania i analizowania
otaczającej ich rzeczywistości. Wszakże spora większość dzisiejszych ortodoksyjnych
naukowców zapewne nie odnotowałaby istnienia takiej rzeźby nawet gdyby na jej nosie
położone było ich ulubione pole golfowe, zaś Maorysi nie tylko mówili o niej w swoich
legendach, ale wręcz poprzyklejali jej wizerunki i opisy na bramach ich uczelni. Ponieważ
rzeźba ta silnie podtwierdza poprawność opisywanej w tym podrozdziale historii ludzkości, a
także w celu zagwarantowania aby informacja o jej istnieniu przypadkowo nie zaginęła - tak