Prof. dr inż. Jan PajÄ k Uprowadzenia ludzi do UFO - Totalizm

U-68
October 1995, strony 1 i 3, oraz ze środy, 25 October 1995, strony 1 i 5. Oczywiście, w
sposób charakterystyczny w dzisiejszych czasach dla całego problemu UFO, racjonalne i
rzeczowe raporty osób które osobiście widziały ten obiekt i stąd po jego charakterystyce i
okolicznościach pojawiania się były pewne, że reprezentował on UFO, zbijane były i
wykpiwane przez osoby kolaborujące z szatańskimi pasożytami. Te kpiące osoby nigdy nie
pofatygowały się aby na własne oczy zaobserwować ten wehikuł. Niemniej czuły się na tyle
pewne, że nie jest on UFO, aby wmawiać naocznym widzom iż musieli być pijani w chwili
obserwacji lub poddali się halucynacjom. Właśnie tego rodzaju automatyczne i bezmyślne
negowanie faktu istnienia UFO, powtarzane bez końca przez sprzedawczyków ludzkości w
każdym przypadku ewidentnej obserwacji tych obiektów, przekonują mnie, że intelektualnie
słabi osobnicy muszą być manipulowani przez samych UFOnautów. Brak zdolności u tych
słabych osobników do wypracowania własnej opinii, umożliwia UFOlom ich telepatyczne
napuszczanie aby występowali przeciwko każdemu kto zagraża kosmitom zdemaskowaniem
ich okupacji i dominacji naszej planety - po szczegóły patrz podrozdziały VB4.7.2 i N4.
Elektroniczny alarm ("burglar alarm") rodziny L okazuje się być jednym z bardziej
niezawodnych detektorów niewidzialnego UFO jakie dotychczas napotkałem. Z tego też
względu w tym miejscu opisany zostanie on nieco szczegółowiej. Wszakże jego budowa i
działanie może w przyszłości zainspirować celową budowę podobnie niezawodnych
wykrywaczy UFO. Składa się on z dużej liczby czujników magnetycznych typu
hallotron/kontaktron połączonych z sobą szeregowo. (Czujniki tego typu posiadają dwa
sprężyste listki stalowe zalane w maleńkiej szklanej rurce, jakie normalnie pozostają niezwarte,
jednak jakie zwierają się z sobą po zbliżeniu do nich zewnętrznego źródła pola
magnetycznego - np. małego magnesu.) Czujniki te osadzone są w ramie każdego okna i
drzwi domu rodziny L, we wzajemnych odległościach znacznie mniejszych od średnicy
najmniejszego UFO typu K3, tj. 4.4 metra. (Ramy okienne u rodziny L wykonane są z
aluminium, drzwi są drewniane - za wyjątkiem drzwi balkonowych które też są z aluminium.)
W ten sposób czujniki te formują sieć jaka szczelnie oplata obwód prawie całego domu tej
rodziny (dach pozostaje jednak niestrzeżony). Czyni to prawie niemożliwym dla UFO
niezauważalne wślizgnięcie się do środka tego domu w locie poziomym. Niewielkie magnesiki
jakie trzymają owe hallotrony/kontaktrony w zwarciu, przymocowane są do ruchomych części
tych okien i drzwi. Po zamknięciu więc okien i drzwi tego domu, wszystkie czujniki zostają
zwarte, umożliwiając przepływ prądu przez cały obwód (tj. przez wszystkie połączone z sobą
szeregowo czujniki). Zasilane są one w prąd z baterii 12 voltowej. Przepływ ten sygnalizowany
jest świeceniem się czerwonej lampy indykatora alarmu, która pokazuje, że żadne z okien i
drzwi nie pozostaje otwarte. Kiedy jednak ktoś (np. włamywacz) otworzy któreś z tych okien
lub drzwi, dołączony do nich magnesik oddala się od przynależnego mu hallotronu. To
powoduje automatyczne rozwarcie się listków tego hallotronu. Rozwarcie to wywołuje zanik
prądu w całym obwodzie i stąd podniesienie alarmu. Gdy po takim podniesieniu alarmu któryś
z hallotronów ciągle pozostaje rozwarty, czerwone światełko indykatora przestaje się świecić.
Ja analizowałem mechanizm powodujący tak skuteczne wykrywanie przez alarm
rodziny L obecności UFO w ich domu. W wyniku tych analiz doszedłem do wniosku, że
najprawdopodobniej mechanizm ten polega na krótkotrwałym (wibracyjnym) rozwieraniu
listków hallotronu przez szybko pulsujące pole magnetyczne niewidzialnego wehikułu UFO
(patrz zasada "telekinetycznego migotania" opisana w podrozdziale L2). To z kolei powoduje
zadziałanie alarmu, podczas gdy jednak czerwona lampka indykatora otwarcia drzwi lub okien
pozostaje zapalona. Tak długo więc jak niewidoczny wehikuł pozostaje w danym domu,
wszelkie próby ponownego włączenia alarmu muszą zawieść, bowiem pole pędników UFO
kontynuuje impulsowe (wibracyjne) rozwieranie listków najbliższych mu hallotronów. Dopiero
po odlocie UFO, alarm daje się ponownie włączyć bez wznowienia swego wycia. Gdyby
powyższy mój wniosek został potwierdzony przez dalsze eksperymenty dokonane przez
czytelników tej monografii, wtedy odpowiednie zmodyfikowanie tego typu alarmu umożliwiłoby
jego działanie nie tylko jako alarmu przeciwko wlamywaczom i wykrywacza (detektora)
nalotów niewidzialnego UFO, ale także jako urządzenia rejestrującego czas pobytu tego