Medical and Biological Sciences XXII/1 - Collegium Medicum ...

Repektowanie prawa pacjenta do informacji 51trafiło dać jednoznacznej odpowiedzi i wybrało opcjętrudno powiedzieć.Wypowiedzi pacjentów o informowaniu przez lekarzasą zróżnicowane w zależności od płci badanych.Zdecydowanie lepsze oceny tego aspektu zakreśliłykobiety. Spośród nich 85% uzyskuje ważne informacjeo stanie swojego zdrowia, zaś w przypadku grupymężczyzn odpowiedź taką wybrało zaledwie 58%badanych. Jasne i przystępne informacje otrzymuje50% kobiet i odpowiednio 33% mężczyzn. Niezadowolonychze sposobu przekazywania informacji jest35% kobiet i 25% mężczyzn. Stosunkowo duża grupamężczyzn, bo 17%, twierdzi, że nie jest informowanao stanie zdrowia i leczeniu, zaś 25% badanych z tejgrupy miało trudności z oceną wymienionego aspektu.W grupie kobiet, odpowiednio, 7% nie uzyskuje ważnychinformacji, a 8% zaznaczyło odpowiedź: trudnopowiedzieć.Sposób przekazywania informacji jako jasnyi przystępny uznało 46% respondentów z wykształceniemzawodowym, 59% z wykształceniem średnimi 49% z wyższym. Najwięcej niezrozumiałych informacjiuzyskują osoby z wykształceniem wyższym, boaż 46%, w grupie badanych z wykształceniem zawodowymstanowią one 38%, natomiast wśród osóbz wykształceniem średnim jest ich 11%. Tyle samorespondentów (tj. 11%) z wykształceniem średnimuważa, że lekarz nie informuje ich o sytuacji zdrowotnej.Wśród badanych z wykształceniem zawodowymi wyższym osoby te stanowią odpowiednio 4% i 5%.Biorący udział w badaniu respondenci, choć są informowanio stanie zdrowia, odczuwają niedosyt tychinformacji. Zaledwie 34% respondentów uznało uzyskaneinformacje za wystarczające, natomiast 50%badanych chciałoby wiedzieć więcej. Ilość i zakresprzekazywanych przez lekarza danych jako niedostatecznyuznało 16% pacjentów.Rozbieżne w tym aspekcie są także opinie kobieti mężczyzn. Bardziej zadowoleni są mężczyźni, 58%spośród nich uznaje uzyskane informacje za wystarczające,a 42% chciałoby wiedzieć więcej. W grupie kobietzaledwie 30% jest usatysfakcjonowana z ilościinformacji, 52% chciałaby otrzymać ich więcej, zaś18% uważa, że są one zdecydowanie niedostateczne.Wśród badanych z wykształceniem wyższym 32%uznaje zakres otrzymywanych informacji za wystarczający,38% chciałoby wiedzieć więcej, a 30% ocenia jena poziomie zbyt niskim. Przeszło połowa badanychz grupy osób z wykształceniem zawodowym (54%)oraz średnim (59%) nie jest zadowolona z ilości informacji.Wystarczające dane uzyskuje 31% respondentówz wykształceniem zawodowym i 38% z średnim.Duża grupa badanych, stanowiąca 59%, twierdzi,że nigdy nie zdarzyła im się sytuacja, w której lekarzleczący odmówiłby poinformowania ich o sytuacjizdrowotnej. Inaczej uważa 32% badanych, 30% z nichuznaje, że sytuacje takie zdarzają się, ale sporadycznie,natomiast 2% twierdzi, że występują bardzo często.Osoby, które nie miały zdania na ten temat, stanowią9%.Częściej z odmową udzielenia informacji spotykająsię mężczyźni, 42% spośród nich uważa, że sytuacjetakie mają miejsce, ale jedynie sporadycznie. W grupiekobiet podobne zdanie wyraziło 29% badanych, zaś2% twierdzi, że zdarzają się one często. Liczna częśćkobiet bo 61% i 33% mężczyzn nie spotkała się z odmowąlekarza w zakresie udzielenia informacji. Trudnościz oceną tego aspektu miało 8% kobiet i 25%mężczyzn, zakreślili oni odpowiedź trudno powiedzieć.Zarówno wśród osób z wykształceniem zawodowym,jak i średnim oraz wyższym najczęściej wybieranąodpowiedzią była odpowiedź informująca, żenigdy nie zdarzyło się, aby lekarz odmówił udzieleniainformacji. W rzadkich, sporadycznych sytuacjachspotkało się z tym 23% respondentów z wykształceniemzawodowym oraz po 32% badanych z wykształceniemśrednim i wyższym.OMÓWIENIE WYNIKÓW I DYSKUSJAKażdy pacjent ma prawo do informacji o stanieswojego zdrowia oraz innych istotnych danych związanychz udzielaniem świadczeń zdrowotnych [1].Gwarantuje mu to polskie ustawodawstwo. Każdyświadczeniodawca zaś ma prawny i etyczny obowiązekrespektowania tego prawa. Naruszanie praw pacjentówpociąga odpowiedzialność karną, cywilną, zawodową.Powinnością lekarza jest przekazanie informacjio stanie zdrowia pacjenta, rozpoznaniu, proponowanychoraz możliwych metodach diagnostycznych,leczniczych, dających się przewidzieć następstwachich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczeniaoraz rokowaniu [2]. Generalnie, pacjenci, co potwierdzająrównież badania własne, chcą być informowanio swojej sytuacji zdrowotnej. Właściwa komunikacjamiędzy pacjentem a lekarzem warunkuje zadowoleniepacjenta z procesu leczenia [3, 4]. Pacjenci usatysfakcjonowanilepiej stosują się do zaleceń lekarza, cogwarantuje lepsze wyniki terapeutyczne.