Medical and Biological Sciences XXII/1 - Collegium Medicum ...

Centralny bezdech senny u chorych ze skurczową niewydolnością serca... 9palnych, co dodatkowo przyczynia się do postępuniewydolności serca [9].U chorych z OCS obserwuje się stosunkowo częstowahania ciśnienia krwi i częstości serca. Leung i wsp.wykazali, że wiążą się one z oscylacjami oddechowymii nie zależą od wahań w saturacji krwi tętniczej[18]. Wybudzenia powodują wzrost ciśnienia tętniczego[19].W wyniku wzmożonej pracy mięśni oddechowychw czasie hiperwentylcji oraz spadku podatności płuczwiązanego z zastojem w krążeniu małym dochodzi doprzewlekłego osłabienia mięśni oddechowych [1].Część chorych może skarżyć się na zespół niespokojnychnóg lub bolesne skurcze niektórych grup mięśniowychpodczas snu, co może nasilać tendencję dowybudzeń [14].Do czynników ryzyka wystąpienia CBS zalicza siępłeć męską, wiek powyżej 60 r.ż., migotanie przedsionkówi hipokapnię w trakcie czuwania (PaCO 2 < 38mmHg). Niskie PaCO 2 , bliskie progowi beztlenowemu,jest czynnikiem predysponującym do wystąpieniaCBS w NS. Hipokapnia często wiąże się z podwyższonymciśnieniem napełniania lewej komory i zastojempłucnym, co prowadzi do hiperwentylacji zależnej odpodrażnienia receptorów płucnych n. błędnego. Migotanieprzedsionków oraz związana z wiekiem utratapodatności ścian serca częściej prowadzą do podwyższonegociśnienia napełniania lewej komory, a w konsekwencjido zastoju w krążeniu płucnym. CBS częściejwystępuje u mężczyzn, gdyż mają oni mniej stabilnąarchitekturę snu, większą liczbą przebudzeńi krótszy sen wolnofalowy. Predysponuje to do niestabilnościsystemu kontroli oddechowej i bezdechu centralnego[20].U pacjentów z NS obturacyjny (OBS) i centralnybezdech senny mogą współistnieć. Zmiana dominacjiz OBS na CBS jest związana ze zmniejszeniem stężeniaCO 2 . Wydaje się to być skutkiem pogorszeniawydolności serca w godzinach nocnych i wydłużeniemczasu krążenia. Zmiany w funkcji serca mogą miećwpływ na typ zaburzeń oddychania w czasie snu [21].Zagadnieniem zasługującym na uwagę jest rozpowszechnieniei charakterystyka zaburzeń oddychania wczasie snu również u chorych z asymptomatycznąniewydolnością serca. Lanfranchi i wsp. przebadaligrupę 47 chorych z EF < 40%, bez wywiadu w kierunkuobjawów NS. Występowanie i ciężkość CBS byłyznamiennie wyższe u chorych z miokardiopatią niedokrwiennąw porównaniu z chorymi z kardiomiopatiąo innym tle. U pacjentów z ciężką postacią CBSzmienność rytmu zatokowego była znacząco obniżonai częściej występowały epizody nieutrwalonego częstoskurczukomorowego [22].ROKOWANIERozwój zaburzeń oddychania u chorych z niewydolnościąserca ma poważne implikacje kliniczne.Rokowanie chorego jest gorsze, jeśli NS towarzyszybezdech senny. W tej grupie pacjentów częściej obserwujesię groźne komorowe zaburzenia rytmu. Chorzyz CBS mają znaczne ograniczenie zdolności wysiłkowej,a w czasie testów prezentują duszność przymniejszym obciążeniu. W porównaniu z grupą chorychz NS bez CBS, chorzy z CBS mają gorsze wskaźnikiprzeżycia i częściej wymagają przeszczepu serca.Podwyższony wskaźnik AHI jest niezależnym czynnikiemzłego rokowania [4, 5].W obserwacyjnym badaniu 78 chorych z niewydolnościąserca w klasie NYHA II do IV, Roebuck i wsp.stwierdzili największą umieralność chorych z bezdechemw okresie pierwszych dwóch lat, natomiast w 52-miesięcznej obserwacji długoterminowej obecnośćzaburzeń oddychania w czasie snu nie wpływała istotniena przeżycie chorych z NS. Należy się spodziewać,że kolejne badania nad wpływem bezdechu pozwolądokładnie określić rokowanie chorych z niewydolnościąserca [23].LECZENIE CENTRALNEGO BEZDECHUSENNEGOW leczeniu centralnego bezdechu sennego podstawoweznaczenie ma optymalizacja czynności układusercowo-naczyniowego. Zanim przystąpi się do leczeniaCBS, należy upewnić się, że wyczerpano wystarczającodostępne możliwości terapeutyczne mogącepoprawić funkcję lewej komory, gdyż lepsza kontrolaleczenia niewydolności serca prowadzi do zmniejszeniaepizodów oddychania okresowego. Należy wyeliminowaćtakże inne czynniki wpływające na obecnośćbezdechu lub zoptymalizować leczenie chorób towarzyszących,w tym zaburzeń neurologicznych [9].Stosowanie u chorych z NS i CBS leków nasennychz grupy beznodwuazepin jest aktualnie przedmiotemdyskusji. Ryzyko hipowentylacji u pacjentówz OCS jest niewielkie, o ile nie współistnieje u nichdodatkowo komponenta obturacji górnych dróg oddechowych.Według wielu doniesień temazepam, lek