Piib PRzed kRajowym zjazdem - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

technologiez materiałów niepalnych i niehigroskopijnych,odporne na narażenia mechaniczne.Do metalowych wspornikówszynowych w ich wnętrzu nie wolnoprzyłączać przewodu ochronnego, bozmieniłoby to ich klasę ochronności naklasę I. W przypadku niedużych rozdzielnicmieszkaniowych jest to rozwiązaniesłusznie preferowane jako bardziejbezpieczne. Skuteczność ochrony niezależy bowiem od ciągłości przewodówochronnych ani od warunków zasilania.Właściwym miejscem usytuowania rozdzielnicymieszkaniowej jest przedpokójbądź hol. Dobrze ją umieścić w pobliżuśrodka ciężkości obciążeń elektrycznych,wyrażonych pobieraną mocą;bierze się pod uwagę przede wszystkimodbiorniki o dużej mocy, załączane nadłuższy czas. W większym mieszkaniupozwala to zaoszczędzić trochę miedziprzy montażu, a trochę traconej mocyi energii przez lata eksploatacji. To kryteriumlokalizacji rozdzielnicy na ogółschodzi na dalszy plan, a decydują innewzględy, użytkowe bądź estetyczne.Kto wybrałby dla rozdzielnicy ścianę oddzielającąprzedpokój od łazienki, powinienzawczasu sprawdzić, czy potrafiz pewnym marginesem bezpieczeństwaspełnić zaostrzone przez najnowsząnormę [3] wymagania określające najmniejsządopuszczalną odległość 5 cmod powierzchni ograniczających strefyochronne 0, 1 i 2 w łazience do oprzewodowaniaw jej ścianach.W tradycyjnym wykonaniu instalacjielektrycznej z rozdzielnicy mieszkaniowejodchodzi tyle przewodów o odpowiedniejliczbie żył, ile jest obwodów.Każdy z przewodów jest przyłączonydo zacisków wyjściowych zabezpieczenianadprądowego swego obwodu.Układ połączeń rozdzielnicy jestprosty i przejrzysty.Ze względów estetycznych obecnie naogół rezygnuje się z puszek rozgałęźnychw mieszkaniu, a połączenia dawniejw nich wykonywane przenosi siędo rozdzielnicy mieszkaniowej lub w jejpobliże; rozdzielnica pełni wtedy dodatkowofunkcję zbliżoną do centralnejpuszki rozgałęźnej (CPR). Do rozdzielnicysą doprowadzone co najmniej następująceprzewody wielożyłowe obwodówodbiorczych:■ jeden przewód od każdego promieniowegoobwodu gniazd wtyczkowychzasilanych przelotowo,■ dwa przewody od każdego pierścieniowegoobwodu gniazd wtyczkowychzasilanych przelotowo,■ jeden przewód od każdego odbiornikadużej mocy zasilanego z osobnegoobwodu,■ jeden przewód od każdego łącznika instalacyjnegoobwodu oświetleniowego,■ jeden przewód od każdego wypustuoświetleniowego.Nad uprzednio przedstawionymwyposażeniemaparatowym rozdzielnicyjest potrzebnaprzestrzeń montażowa,o wysokości co najmniejjednego modułu,na wspornik szynowyTH-35 z zaciskamiszeregowymi umożliwiającymiwykonanieniezbędnych połączeń,przede wszystkimw obwodach oświetleniowych.Wyżej,nad rozdzielnicą, jestpotrzebne miejsce nauporządkowane doprowadzenietak licznychprzewodów, byuniknąć przesadnej ichplątaniny we wnętrzu rozdzielnicy; najlepiejzarezerwować na to przestrzeńnad rozdzielnicą aż do sufitu.Środek rozdzielnicy mieszkaniowejpowinien znajdować się na wysokości1,1–1,85 m od podłogi [4, 5], w miejscuumożliwiającym łatwy dostęp w raziepotrzeby nagłego wyłączenia całejinstalacji, zamknięcia wyłącznika posamoczynnym otwarciu bądź okresowegosprawdzania stanu wyłącznikówróżnicowoprądowych. Rozdzielnica niepowinna być zastawiona meblami aniwieszakiem na wierzchnie okrycia. WeFrancji od początku roku 2007 wszelkiełączniki – również w rozdzielnicymieszkaniowej – instaluje się na wysokości0,9–1,3 m od podłogi, aby byłydostępne dla osób niepełnosprawnych.Spotykane w Polsce instalowanie rozdzielnicmieszkaniowych nad drzwiami(rys. 1) jest przejawem bezmyślnegoponiewierania osobami starszymi i niepełnosprawnymi.Rys. 2 | Dozwolone i niedopuszczalne usytuowanie rozdzielnicpiętrowych na klatce schodowejczerwiec 09 [63]81