pobierz - Wydział Nauk Ekonomicznych SGGW w Warszawie

Deklaracji w zakresie praw politycznych, obywatelskich, ekonomicznych, społecznychoraz kulturalnych stały się dwa dokumenty: Międzynarodowy Pakt PrawGospodarczych, Społecznych i Kulturalnych 16 i Międzynarodowy Pakt PrawObywatelskich i Politycznych przyjęte w 1966 r. 17 Prawo człowieka do pożywieniawprost i z całą mocą zostało sformułowane w pierwszym z Paków przyjmując postać art.11, gdzie punkt 1 wskazuje, że „Państwa Strony niniejszego Paktu uznają prawokażdego do odpowiedniego poziomu życia dla niego samego i jego rodziny, włączającw to wyżywienie…” 18 . Punkt drugi zaś tegoż art. jeszcze dobitniej odnosi się do kwestiigłodu wskazując, że „Państwa Strony niniejszego Paktu, uznając podstawowe prawokażdego do wolności od głodu, podejmą, indywidualnie i w drodze współpracymiędzynarodowej, niezbędne kroki… 19 ” Kwestie znaczenia odpowiedniej dystrybucjiżywności zostały podkreślone w dalszej części dokumentu, w którym zwrócono uwagęna konieczność wykorzystywania wiedzy technicznej i naukowej w celu ulepszeniaprodukcji, konserwacji a także dystrybucji żywności. Wskazano w nim również napotrzebę przeprowadzania niezbędnych reform w rolnictwie, aby tym samymefektywniej wykorzystywać zasoby naturalne. Poruszono także kwestię zapewnieniasprawiedliwych zasad podziału światowych zasobów żywności w zależności od potrzeb,przy jednoczesnym uwzględnieniu problemów zarówno krajów importujących jakeksportujących żywność.Szczegółowe wytyczne do art. 11 Paktu, czyli w zakresie prawa doodpowiedniej żywności zostały zawarte w Komentarzu Ogólnym nr 12 20 (ang. GeneralComment 12) 21 . Uznano, iż jest to jedno z praw przynależnych człowiekowi jako istocieludzkiej i jego przestrzeganie jest elementem niezbędnym dla realizacji innych,zawartych w Międzynarodowej Karcie Praw Człowieka. W jego punkcie 5 podkreślononiezwykle istotną kwestię, iż „zasadniczo korzenie problemu głodu i niedożywienia nietkwią w braku żywności lecz w braku dostępu do niej, m. in. z powodu ubóstwa w dużejczęści świata” 22 . Jest to o tyle istotne, iż wprost wskazano, że rozwiązań kwestii głodunie tyle należy szukać w intensyfikacji produkcji żywności, a skupić się raczej trzeba najej racjonalnej dystrybucji. Należy przy tym zaznaczyć, iż taka konstatacja nie dewaluujepotrzeby zwiększania nakładów przeznaczonych na rolnictwo, w szczegółowościw krajach rozwijających się, gdyż samowystarczalność żywieniowa biednych regionówświata jest czynnikiem niezbędnym w walce z głodem i niedożywieniem. Wspomnianydokument stanowi także dla art. 11 Paktu normatywną wykładnię. W myśl jegopostanowień, „prawo do odpowiedniej żywności realizowane jest wówczas, gdy każdymężczyzna, kobieta i dziecko, indywidualnie lub wspólnie, ma zapewnioną zarówno16 Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych otwarty do podpisu w NowymJorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz. U. 1977 nr 38 poz. 169).17Oba dokumenty weszły w życie 1976 r. Wraz z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka tworząMiędzynarodową Kartę Praw Człowieka.18 Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych, op. cit.19 Ibidem.20 Prace nad nim zostały wszczęte na wniosek państw członkowskich zebranych na Światowym SzczycieŻywnościowym w 1996 r. celem dokładniejszego określenia praw człowieka do żywności zawartych w art. 11Paktu.21 General Comment 12, The right to adequate food, Committee on Economic, Social and Cultural Rights,United Nations, 12 may 1999, (E/C.12/1999/5).22 Ibidem, pkt 5.10