© 2012 | amberTXT / BIS ISBN 978-605-88807-7-1

Fatih Aydoğdu
Transversal
Müşterekler zamanı ve
hegemonya karşıtı taktikler
“Dilimin sınırları …, dünyamın sınırları ...” [1]
Kendi ölçüt ve bağlamlarında üreten bir sanat pratiği, kalıcı (müzelik)
değerler yaratmaktan çok kendine özgün bir iletişim estetiği (dil) yaratmak
kaygısındadır. Çözümleyici kategoriler, taktik medyalar, katılımcı
müdahaleler, gündemi belirleyen toplumsal koşullara yönelik analitik
eleştiriyle, toplumsal değişime müdahele eder ve sorgularlar.
Süratli ya da doğrudan (aracısız) iletişim
araçları kendi doğaları gereğince
farklı oluşum etkenlerinin (estetik, pratik
ya da kısmen teorik) aynı platformda
kullanımlarını olası kılan modeliteler
öngörür. Görsel dil, ilinti düzlemi, bağlam
gönderimleri ve ait olduğu dispozitif
ve karşılaştırıcı söylemler içindeki
konumuyla, önceden kodlanmış imgelerin
bir kültürün semantik kodlarıyla
kesiştiği ve yeni aktif boyutlar kazandığı
noktayı belirlerler. Burada ne olgusal
ne de doğal bir sunum sözkonusu değildir.
Spesifik bir dile ait görsel her imge
karmaşık ilintilerin belirleyicisi olan
ya da aradaki ilintileri kuran taşıyıcıları
belirleyen, bir özelliği, bir durumu,
bir değeri ya da bir çıkarımı vurgular.
Tercih konusu kavramlar kendi içer-
lerinde anlam, eylem ve güven olarak
şekillenen toplumsal kategorileri de
kapsarlar: Toplumsal yapılar hakkındaki
gündelik deneyimleri, bir kültürün
pratikte işlerliği, çıkarsal ve iktidari,
meşru, sınırlandırıcı ve kısıtlayıcı
yapılarına dair herşeyi. Bu çerçevede
kullanılan imgeler kodları üzerinden
toplumsal düzene, ekonomik ve politik
iktidara ve ideolojilere gönderme yaparak,
durumu okunur hale getirme çabasındadırlar.
Burada “okuma” olarak
kastettiğimiz yalnızca belli sayıdaki
imlerin çözümlenip, deşifre edilmesi
değil, kendiyle başka imlerin arasına
yaratıcılıkla girebilen (nesnel) bir yetidir,
yani doğal bir çevre içinde tamamen
tutarlı ve bilinçli davranabilmenin
temel kıstası olan bir yeti.
[1]
Ludwig Wittgenstein: Tractatus logico-philosophicus
40