© 2012 | amberTXT / BIS ISBN 978-605-88807-7-1

Het lange termijn plan is om een game
design department te starten, dat de
eerste in Turkije zal zijn. Kurye Video
Festival is een ander initiatief dat heeft
gezorgd voor het interesseren van veel
mensen in nieuwe media. Ze begonnen
snel na de oprichting met het geleidelijk
opzetten van nieuwe media evenementen
als onderdeel van het festival.
Galleries en musea lijken ook steeds
meer interesse te tonen in nieuwe
media; Pera Museum organiseerde in
20120 een Japan media Art tentoonstelling
en Borusan Music House opende
een tweede collectie van de media
tentoonstelling onder de titel “Material
and Light”. De directeur van het
Borusan Music House verklaarde zelfs
dat hun plan op de lange termijn is
om een museum voor nieuwe media te
openen in İstanbul.
De kunst scene of beter gezegd de
kunst markt in İstanbul is ontzettend
sterk ontwikkeld in de afgelopen jaren.
Daarom komt het steeds vaker voor dat
er een of twee nieuwe media kunstwerken
onderdeel worden van hedendaagse
kunst tentoonstellingen in galleries.
Ik geef de voorkeur aan de term kunstmarkt
aangezien de kunst vrijwel volledig
overgeleverd is aan de private sector;
de staat is in deze sector geen echte
speler meer. Afgezien van de vroege
Republikeinse periode waarin de grote
kunstacademies werden opgericht
door de staat, heeft de staat nooit echt
kunst ondersteund. Het was zelfs het
tegenovergestelde. Pas in 2010, toen
İstanbul Culturele Hoofdstad van Europa
was, werden onafhankelijke kunstenaars
en organisaties op het gebied
van hedendaagse kunst ondersteund
door de staat. Die ervaring toonde ons
ook dat er geen praktische of procedurele
structuren waren opgebouwd die
kunstenaars en de staat in staat stelde
om samen te werken. Vandaag is daaruit
een kunstscene ontstaan waarin
vrijwel alle grote nationale corporaties
hen eigen culturele instituties hebben,
er zijn enkel commerciele galleries,
slechts een klein publiek dat niet groot
genoeg is om het enige hedendaagse
podiumkunst theater (garajistanbul)
niet kan overleven en waar geen gemeentelijke
of staatsondersteuning
bestaat voor de kunsten, afgezien van
de traditionele hedendaagse kunsten
of cinema. Op die manier zijn de corporaties
en verzamelaars de kunstsector
gaan leiden. Aangezien de mainstream
markten langzamer reageren op de veranderingen
van de tijd, en omdat Turkije
slechts een volger is van de westerse
kunstsector, is er een conventionele
kunstmarkt ontstaan.
Ditzelfde kan gezegd worden over vele
andere landen dezer dagen; minder
geld van overheidsinstellingen voor de
kunsten en het weinige dat er nog beschikbaar
is gaat naar de traditionele
en conventionele kunsten. Maar het gebrek
aan publiek geld in de kunstsector
maakt dat deze volledig openstaat voor
de manipulatie van partijen met macht,
waardoor kunstenaars, collectieven,
onafhankelijke organisaties etc. in het
gevaar komen hun stem te verliezen.
Dit is tevens de aanleiding voor de keuze
van amberPlatform om het thema
in 2012 te richten op Commons. In een
dergelijke kunstensector is het moeilijk
voor kunstenaars om zich te ontwikkelen,
voornamelijk in de niche disciplines.
Zoals ik al eerder beschreef zijn er
slechts een klein aantal Turkse kunstenaars
die een carrière hebben kunnen
ontwikkelen in nieuwe media.
61