© 2012 | amberTXT / BIS ISBN 978-605-88807-7-1

Nettachments zijn dynamische,
transformatieve acties en connecties
die niet kunnen worden gedefinieerd
en gecategoriseerd in hun gegeven
omstandigheden. Door zich zowel als
een bijlage en een netwerk te presenteren,
kunnen de kunstenaars en hun
werken zich bezighouden met problemen
en materialen waar wetenschap,
technologie, filosofie, teleologie, politiek
en ecologie elkaar kruisen.
Met een collectieve innovatieve inspanning,
genereert ‘nettachmental
arts’ overeenkomsten als kleine geschiedenissen,
regio's, filosofieën,
literatuur, alledaagse praktijken en
mensen die zijn gemarginaliseerd en
geëlimineerd door de reeds bestaande
en hegemonische machtsrelaties.
Omdat deze werken doorgaan op de
conventionele manieren van kunst
maken, worden ze vaak gezien als
griezelig of niet doeltreffend.
Het is duidelijk dat ze geen vervanging
zijn voor het handhaven of het
weergeven van ideeën en acties binnen
de bestaande orde. Ze reproduceren
geen verlammende klachten, en
treuren niet om, of herhalen zij, sociale,
economische en politieke problemen.
In plaats van deel te worden
van de bestaande orde, zullen deze
werken of collectieve acties deze
verlaten voor een nieuwe bestemming,
een nieuw begrip, een nieuw
perspectief op de productie van
verschillende ideeën. Deze aanpak
wordt een ontologische "verplichting"
genoemd. Aangezien bestaan
gelijkstaat aan een verschil maken
voor Gabriel Tarde, moet dit werk
worden beschouwd als een alternatieve
manier om traditionele politiek
te transformeren.
De spanning tussen erkenning en irrelevantie,
het zichtbare en onzichtbare,
de openbare ruimte en private ruimte,
gebruikswaarde en junk-waarde, hedendaagse
vormen van consensus en
besluitvorming zijn onderzocht, bekritiseerd,
vernieuwd en voorgesteld
door de kunstenaars van de tentoonstelling.
Als laatste kan worden opgemerkt
dat, indien Commons Tense wordt gevangen
genomen door de populisten
binnen hegemonische politieke economie,
ook de tentoonstelling een kritische
benadering met betrekking tot
de tragische privatisering van de commons
voorstelt. Vandaag de dag als de
productie en media beheer van consensus,
hedendaagse populisme is de
schaduw van de commodificatie van
de politiek en het leven bij de mensen
en Human ontbreken en wordt, door
hun gebrek, een van de meest 'herhaald
en imiteerde Supplement' van
de parlementaire democratie in zijn
werkelijkheid. Reizen door hun eigen
subjectiviteit, de kunstenaars en hun
werken suggereert en deelt een transformerende
werking.
Hedendaagse populisme is de dominante
postpolitieke vorm van geïntegreerde
transnationale kapitalisme,
aangezien het in de meest direct e binarised'
manier de rest van de wereld.
De rest en de wereld worden hierbij
impliciet gescheiden en verzonden
naar de selectieve / participatieve / interactieve
overheid van infotainment
(Markt Populisme qua kapitalistische
democratie), nettachmental werken
uit Turkije pleiten voor verbeelding
en het creëren van een nieuwe wereld
van mogelijkheden als een micropolitiek
van intersubjectiviteit.
47