AWBZ-Kompas - GGZ Nederland

Het gaat alleen om verzekerden met een somatische of psycho-geriatrische grondslag. Voor
mensen met een andere grondslag is er geen mogelijkheid dat de partner in de AWBZ-instelling
verblijft.
Wie kan meeverhuizen?
De term echtgenoot heeft een bredere betekenis dan alleen degene die gehuwd is. Artikel 1 lid 2
t/m 7 AWBZ regelt het volgende:
Een geregistreerde partner is gelijkgesteld met een echtgenoot.
Een ongehuwde meerderjarige die met een andere ongehuwde meerderjarige een gezamenlijke
huishouding voert, wordt ook als gehuwd of als echtgenoot mede aangemerkt. Tenzij het betreft
een bloedverwant in de eerste graad (ouder-kind).
De broer of zus waarmee een verzekerde een gezamenlijke huishouding voert kan dus wél
meeverhuizen naar de instelling, maar de zoon of dochter van een verzekerde waarmee hij of zij
een gezamenlijke huishouding voerde níet.
Als een gehuwde duurzaam gescheiden leeft van degene waarmee hij is getrouwd wordt hij als
ongehuwd aangemerkt.
Bepalend is de grondslag. Als er sprake is van een psychogeriatrische of somatische grondslag
mag de partner meeverhuizen. De soort instelling (verzorgingshuis, verpleeghuis) is niet bepalend.
Wat is een gezamenlijk huishouden?
Van een gezamenlijke huishouding is sprake als twee personen hun hoofdverblijf in dezelfde
woning hebben en zij blijk geven zorg te dragen voor elkaar door middel van het leveren van een
bijdrage in de kosten van de huishouding dan wel anderszins.
Een gezamenlijke huishouding wordt in ieder geval aanwezig geacht indien de betrokkenen hun
hoofdverblijf hebben in dezelfde woning en:
zij met elkaar gehuwd zijn geweest of eerder voor de toepassing van de AWBZ daarmee gelijk zijn
gesteld;
uit hun relatie een kind is geboren of erkenning heeft plaatsgevonden van een kind van de een
door de ander;
zij zich wederzijds verplicht hebben tot een bijdrage aan de huishouding krachtens een geldend
samenlevingscontract; of
zij op grond van een registratie worden aangemerkt als een gezamenlijke huishouding die naar
aard en strekking overeenkomt met de gezamenlijke huishouding, bedoeld in het vierde lid.
Als de verzekerde waarvan de partner is meeverhuisd naar de instelling, daaruit moet verhuizen
(bijvoorbeeld omdat zijn zorgvraag is veranderd of toegenomen), of overlijdt, mag de
meeverhuisde partner in de instelling blijven. Als zijn partner naar een andere AWBZ-instelling
moet verhuizen mag hij weer meeverhuizen, of blijven wonen in de instelling waar hij op dat
moment verblijft. Hij heeft geen mogelijkheid om zonder eigen indicatie naar een ándere instelling
te verhuizen.
Doelmatigheid
Een verzekerde die een beschermende woonomgeving of permanent toezicht nodig heeft, is niet
persé aangewezen op verblijf. Een verzekerde heeft vaak geen verblijf nodig als de omgeving van
de verzekerde (mantelzorgers, voorliggende voorzieningen) bijvoorbeeld kan en wil voorzien in
een deel van de zorgvraag en de verzekerde stemt daarmee in.
Veel verzekerden geven er de voorkeur aan zo lang mogelijk thuis te blijven. Vaak zijn partners,
ouders, kinderen of andere mantelzorgers bereid om een deel van de zorg te leveren. Als dan
blijkt dat het mogelijk is om thuis een verantwoorde situatie te regelen met dezelfde of minder
kosten dan bij verblijf aan de orde zouden zijn, is de verzekerde niet aangewezen op verblijf, maar
op een of meer extramurale functies [Artikel 2, lid 2, Bza: de verzekerde heeft alleen aanspraak op
(i.c. verblijf) als hij daarop redelijkerwijs, en uit het oogpunt van doelmatige zorgverlening, op is
aangewezen].
© CVZ 110