AWBZ-Kompas - GGZ Nederland

Ondersteunende begeleiding: bijzonderheden
Omvang van de aanspraak
Als de zelfredzaamheidsproblemen en de participatieproblemen niet door de inzet van het eigen
netwerk of door de inzet van vrijwilligers zijn te ondervangen, is het mogelijk dat de verzekerde
aanspraak op ondersteunende begeleiding heeft. De omvang van de begeleiding die ten laste van
de AWBZ kan komen is afhankelijk van de omstandigheden [RZA 2005, 14].
Doelmatige zorgverlening houdt (naast effectiviteit) ook in dat de verzekerde zodanige
ondersteuning ontvangt dat hij op een basisniveau kan functioneren. Hij wordt in staat gesteld de
noodzakelijke activiteiten te ontplooien om te voorkomen dat hij in een sociaal isolement komt te
verkeren en/of om op een aanvaardbaar niveau te functioneren. De mate waarin de AWBZ bijdraagt
aan de integratie van de verzekerde kan niet onbeperkt zijn. Het deelnemen aan een sociale
activiteit gedurende één dagdeel per week wordt voldoende geacht om een sociaal isolement te
voorkomen [RZA 2004, 76; RZA 2005, 119; RZA 2006, 36].
Een verzekerde wordt geacht zelf de nodige moeite te doen om te voorzien in zijn behoefte aan
maatschappelijke participatie, en daarvoor zonodig anderen in te schakelen. Ook is het
gebruikelijk hulp van vrijwilligers te benutten bij maatschappelijke activiteiten [RZA 2003, 227].
Als de verzekerde vrijwilligerswerk verricht, is het redelijk om voor de ondersteuning daarbij een
beroep te doen op de organisatie waarvoor de verzekerde het vrijwilligerswerk verricht [RZA 2004,
46].
Als een verzekerde voldoende regelvermogen heeft, er geen problematische regie over het eigen
leven is, en er geen sociaal isolement dreigt, is er slechts beperkt ruimte voor ondersteunende
begeleiding [RZA 2003, 221; RZA 2004, 46; RZA 2004, 191]. Het is gebruikelijk dat als de
verzekerde een partner heeft, deze de verzekerde begeleidt naar sociale activiteiten [RZA 2004,
46].
© CVZ 85