AWBZ-Kompas - GGZ Nederland

Uitvoeringsstructuur: indicatiestelling
Procedure
Om aanspraak te hebben op AWBZ-zorg is meestal een indicatiebesluit nodig van het
indicatieorgaan. Het Zorgindicatiebesluit (ZIB) regelt in artikel 2 voor welke aanspraken van het Bza
dat het geval is, namelijk voor:
• persoonlijke verzorging
• verpleging
• ondersteunende begeleiding
• activerende begeleiding
• behandeling
• verblijf
• vervoer naar ondersteunende of activerende begeleiding in dagdelen
• voorgezet verblijf in verband met een psychiatrische aandoening.
Het ZIB [Artikel 2 ZIB, onderdelen a t/m e] maakt daarop een aantal uitzonderingen, namelijk:
• Advies, instructie en voorlichting (AIV);
• Consultatie door een verpleeghuisarts of arts voor verstandelijk gehandicapten;
• Opname van de partner van een verzekerde die een somatische of psychogeriatrische
grondslag heeft.
Het ZIB bepaalt ook dat als er direct zorg nodig is, het zorgkantoor maximaal twee weken
zorgverlening mag toestaan zonder indicatie. Het indicatieorgaan moet dan vóór het verstrijken
van die twee weken een indicatie stellen.
Het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) stelt meestal de indicatie. Voor jeugdigen met een
psychiatrisch probleem stelt het Bureau Jeugdzorg (BJZ) de indicatie vast.
Het ZIB regelt vervolgens op welke manier het indicatieorgaan de indicaties stelt. De verzekerde of
zijn vertegenwoordiger kan zowel schriftelijk als mondeling een aanvraag indienen.
Het indicatieorgaan onderzoekt de situatie van de verzekerde en geeft binnen zes weken na de
aanvraag een indicatiebesluit af waarin staat op welke zorg de verzekerde is aangewezen en in
welke omvang dat is. Voor extramurale zorg geeft het indicatieorgaan de omvang per functie aan
in klassen: een klasse is een bandbreedte van bijvoorbeeld 2 tot 3.9 uur. Als het gaat om zorg met
verblijf geeft het indicatieorgaan aan op welke functies de verzekerde is aangewezen, en de totale
omvang van de zorg in tijd [wijziging van artikel 13 Zorgindicatiebesluit per 1-4-2007 (Stb. 2006,
655)].
Ook geeft het indicatiebesluit de grondslag aan en hoelang de zorg nodig is.
Het indicatiebesluit is een beschikking waartegen de verzekerde bezwaar kan maken op grond van
de Algemene wet bestuursrecht. Als het CIZ een verzekerde in bezwaar geheel of gedeeltelijk in
het ongelijk wil stellen moet het advies over de voorgenomen beslissing op bezwaar vragen aan
het CVZ [Artikel 58 AWBZ]. Tegen de beslissing op bezwaar van het CIZ staat beroep open bij de
rechtbank [Artikel 58 Awb]. Deze adviesprocedure geldt niet voor de indicatiestelling van de
Bureaus Jeugdzorg.
Het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ)
De AWBZ regelt [Artikel 9a AWBZ] dat gemeenten een indicatieorgaan in stand houden. In eerste
instantie (1998) waren er bijna 80 regionale indicatieorganen. Het bleek dat er te weinig
uniformiteit was in de werkwijze van de indicatieorganen, waardoor mensen in vergelijkbare
situaties, verschillende indicatiebesluiten kregen. Daarom is de indicatiestelling met ingang van 1
januari 2005 gecentraliseerd. Alle gemeenten hebben de indicatiestelling opgedragen aan het
Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ), dat wordt gefinancierd door het ministerie van VWS.
Recent is een wetsvoorstel ingediend om de centralisering van de indicatiestelling wettelijk te
regelen in de AWBZ [Tweede Kamer 30926, nr. 2]. Het CIZ is dan een zelfstandig bestuursorgaan.
Het CIZ is onderverdeeld in 6 districten. De website van het CIZ is www.ciz.nl.
© CVZ 173