Botsing YPR met trein nabij Assen op 17 juni 2003

28/119
Titel (document)
Status
Datum
Botsing YPR met trein nabij Assen op 17 juni 2003
Definitief
16 januari 2004
Tijdelijke Commissie Ongevallenonderzoek Defensie
Door het gat van het vrachtluik keek hij naar links en zag de chauffeur ter hoogte van het
chauffeursluik met zijn hoofd naar achteren liggen en met zijn onderrug naar het
chauffeursluik toe. Op zijn herhaald aanroepen werd door de chauffeur niet gereageerd.
Hij merkte ook op dat de chauffeur diesel en koelvloeistof over zich heen had gekregen
en dat een motorschot was losgeslagen. Op dat moment had de boordschutter, mede
gelet op de houding waarin hij de slachtoffers had aangetroffen, voor zichzelf al het idee
dat zijn beide collega’s waren overleden. Hij zei tegen de boordschutter van de tweede
YPR, die achter hem aangekomen was, dat zij hier niets meer voor hen konden
betekenen. Op dat moment vonkte het op het westelijke spoor nog steeds. De
afgesprongen boordschutter stak vervolgens beide sporen over om een toegesnelde
omwonende te waarschuwen voor de hoogspanning, te vragen wat hij had gezien en om
zijn gegevens te noteren. Hij bemerkte tevens dat vanuit de andere richting (Assen) een
trein naderde en dat deze stopte voor de inmiddels tot stilstand gekomen trein van het
ongeval.
Vervolgens stak hij het spoor weer over naar de oostzijde en gaf bij de overweg aan een
toegesnelde omwonende de opdracht om de weg vrij te houden voor de hulpdiensten.
Deze opdracht gaf hij ook aan de boordschutter van de tweede YPR die achter hem was
meegelopen naar de verongelukte YPR. Toen de politie arriveerde heeft hij hun
gedetailleerde informatie gegeven met betrekking tot het ongeval en de aanwezige
uitrustingsstukken, wapens en munitie.
1.5.2 De overige direct betrokkenen en getuigen
Toen de boordschutter van de YPR was afgesprongen en de trein de YPR geraakt had,
pakte de commandant van de tweede YPR zijn (privé) mobiele telefoon om ‘112’ te
bellen. Op dat moment riep de afgesprongen boordschutter dat ook tegen hem. Intussen
had de boordschutter van de tweede YPR zijn positie verlaten en ging vlak achter de
afgesprongen boordschutter aan naar de verongelukte YPR. Een omwonende, die op ca.
200 meter van de overweg woont, hoorde een trein langdurig tyfoneren en vervolgens
een harde klap. Hij riep tegen zijn vrouw dat zij ‘112’ moest bellen en is vervolgens naar
de overweg gegaan. Op het moment dat de omwonende aan de oostzijde bij de overweg
aankwam, was de vonkenregen bij de bovenleiding gestopt. Hij trof daar de afgesprongen
boordschutter die hem vertelde de weg vrij te houden voor de hulpdiensten. De
commandant van de tweede YPR heeft zijn chauffeur eerst de YPR aan de westkant
langs de kant laten zetten om de weg vrij te houden. Daarna zijn zij bij hun voertuig
gebleven.
1.5.3 De Spoorwegorganisatie
Na de botsing bleef de trein in het spoor en reed al remmend verder. Hij was aan de
voorzijde zwaar beschadigd (ongeveer 1,5m. ingedeukt en vervormingen in de
langsrichting bij het eerste wagenstel). Door het neervallende portaal raakte de trein aan
de rechterzijde beschadigd en werd de eerste pantograaf (stroomafnemer) afgerukt. De
trein kwam op ongeveer 600 meter van de plaats van de botsing tot stilstand nabij
hectometerbordje 46,0. Dit is net voorbij de volgende onbeveiligde overweg.